- Έχετε 10 μέρες για κάνετε διακανονισμό.
- Τι... που.... ποιος;
-10 μέρες αλλιώς κατάσχεση.
- Μια στιγμή του είπε , κατ αρχάς εγώ δεν έχω χρέος στην συγκεκριμένη δημόσια υπηρεσία. Μετά το χαρτί γράφει 14 Απριλίου εσείς μου το φέρνετε την 21/4 Τρίτη του Πάσχα οπότε...
Αλλά ο δικαστικός κλητήρας δεν καταλάβαινε από αυτά. Του είπε να επικοινωνήσει με τη υπηρεσία και έφυγε.
Ανέβηκε σπίτι πλάκωσε τα τηλ. άλλα το μόνο που κατάφερε ήταν να του πουν να περάσει για να δούνε τι θα γίνει.
Έκανε λοιπόν τα πίκρα γλυκά και πήγε την άλλη μέρα αφού πήρε άδεια από τη δουλειά. Δεν παίζεις μα το Δημόσιο ιδίως όταν σου λένε πως χρωστάς 115.000 € και κάτι ψιλά. Πήρε ταυτότητες ΑΦΜ και ότι άλλο χαρτί σκέφτηκε και πήγε.
Δεν θα πούμε για το ψάξιμο για να βρει τον αρμόδιο. Μπήκε στο γραφείο
- Γεια σας είμαι ο Τάδε που σας τηλ.
- Ναι μάλιστα. Για να δω την ταυτότητα. Ωραία – στην κοπέλλα του γραφείου- φέρε μου τον φάκελο του κύριου.
Σηκώθηκε εκείνη πήγε στο ντουλάπι και άρχισε να ψάχνει
-Μήπως τον έχετε εσείς; Όχι; Δεν είναι εδώ.
Δεν είναι εδώ δεν είναι εκεί, 5 λεπτά. 10 λεπτά. Αμηχανία και ψάξιμο.
Δεν κάθεστε μέχρι να τον βρούμε. Τα νεύρα του κρόσσια άλλα άμα σου λένε ότι χρωστάς και πας να πείσεις ότι κάνουν λάθος κάνεις τον μ@^@Qα και δεν μιλάς.
Κάποια στιγμή, κάνα μισάωρο μετά δηλ. ο φάκελος βρέθηκε, είδαν ότι συμφωνούσαν όνομα, επώνυμο, όνομα πατρός, άλλα άλλαζε το όνομα της μητέρας και το έτος γέννησης, βγάλαν φωτοτυπίες τα χαρτιά του και του είπαν πως ναι ήταν συνωνυμία και να πήγαινε στο καλό Δεν κρατήθηκε
-Ένα εγκεφαλικό το πάθαμε εχθές, είπε
-Γιατί αφού το ξέρατε ότι δεν χρωστάτε.
-Εγώ το ήξερα, εσείς δεν το ξέρατε!!!
••••••••••••••••••••••••••••••••••••Έχω χάσει το κινητό μου. ( Με την ευκαιρία αν κάποιος/α θέλει να μου ξαναδώσει το τηλ του ας μου το στείλει με SMS η email. Μαζί με το όνομα του). Αφού του έκανα φραγή πήγα σε ένα κατάστημα, είδα ένα άλλα δεν το αποφάσισα να το αγοράσω.
Πάω σε ένα κατάστημα που μέχρι πριν από λίγο ήταν μονοπώλιο- πως λέμε Ούτε Τηλέφωνο Έχουμε καταλάβατε- για να δω τι παίζει. Μια κοπελιά καθόταν καπνίζοντας και μιλώντας με μια γνώστη της, σημασία, τι είναι αυτό; δεν μου έδωσε. Κάάάάποια στιγμή ασχολήθηκε και μαζί μου.
-Τι θέλετε, αυτό; έχει τόσο.
7 € περισσότερο από ότι το είχα δει πριν. Ζήτησα λοιπόν
α) να πάρω την επιδότηση
β) το υπόλοιπο να μπει στην κάρτα μου
γ) να κρατήσω το παλιό μου νούμερο.
Πέτυχα 1 στα 3. Για τα υπόλοιπα έπρεπε να ξαναπεράσω Δευτέρα, ήταν Παρασκευή. Τεχνικοί και ταμία είχαν σχολάσει μου είπαν.
-Αφήστε θα το ξανασκεφτώ είπα, γιατί στο μυαλό μου τριγυρνούσε μια πολύ εξυπηρετική υπάλληλος. Για όσους δεν θυμούνται κλικ
εδώ.Μόλις μπήκα όντως οι υπάλληλοι δεν έκαναν τον γερμανό, και πιο πρόσφατο μοντέλο μου έδειξαν με τα ιδία χρήματα και η ταμίας με χαιρέτισε με ευγένεια – άσχετο άλλα ένα γλυκό χαμόγελο είναι διαφορετικό – και η διαδικασία δεν κράτησε ούτε τέταρτο. Φεύγοντας το κινητό μου δούλευε!!! και μάλιστα με το παλιό νούμερο.
Συγγνώμη και εγώ Δ.Υ. είμαι άλλα καταργήστε πια την μονιμότητα μήπως δούμε άσπρη μέρα σε αυτή την χωρά.
••••••••••••••••••••••••••••••••••••Το έχω ξαναπεί είμαι κατά των γιορτών που έχουν κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Εγώ την Μάνα,
Γυναίκα, το παιδί, τον ΑΜΕΑ, τον έρωτα κ.λπ. τους γιορτάζω και τιμώ όλο τον χρόνο. Τους τιμώ όταν βλέπω μάνα με παιδί στο δρόμο και τους αφήνω να περάσουν η τους παραχωρώ την θέση μου στην ουρά η δεν τους κακοποιώ η, η, η. Σαφώς και η μήτρα γέννηση των πάντων πρέπει να τιμάται. Ας μην την θυμόμαστε όμως μόνο μια μέρα τον χρόνο. Παρ όλα αυτά να χαιρόσαστε τον άνθρωπο που σας έφερε στην ζωή, πάρτε την έστω ένα τηλ. Και αν δεν ζει πέστε μια προσευχή, θα την ακούσει να ήσαστε σίγουροι.
Στη φωτογραφία είναι η Κυρά της Ρω η μάνα της Ελλάδας.
10/05/09
U P D A T E ( 10/5 )
Ο Καραγκιόζης έχασε τον μπαμπά του. Ο 85χρονος Ευγένιος Σπαθάρης «έφυγε» στις 22:40 το βράδυ του Σαββάτου. Κύριες, κύριοι και αγαπητά μας παιδιά η παράσταση έλαβε τέλος.