Την κοίταξε και η κοπέλα του ανταπέδωσε θαρρετά το βλέμμα. Άπλωσε το χέρι του και εκείνη έβαλε μέσα το δικό της. Ένα σφίξιμο και άρχισαν να τρέχουν, λάθος να πετάνε προς την φωτιά. Ολονών τα μάτια
στράφηκαν προς το μέρος του και έγινε μια ξαφνική ησυχία λες και όλα, φύση άνθρωποι να κράταγαν την ανάσα τους. Η φωτιά είχε φτάσει στο ψηλότερο σημείο.
- Τώρα, είπε σιγά το παλληκάρι , πήδηξαν ψηλά, πέρασαν μέσα από της φλόγες και προσγειώθηκαν ξέπνοοι, χαμογελώντας και ανέπαφοι από την άλλη. Τριγύρω φίλοι και συγγενείς ξέσπασαν σε χειροκροτήματα και σφυρίγματα.
- Έτσι γνώρισες το πάππου, γιαγιά.
- Έτσι στις φωτιές του Αι Γιαννιού, στον κλήδωνα.
- Τι είναι κλήδωνας.
- Η λέξη προέρχεται από την αρχαία λέξη «κλήδων» που στον Όμηρο σημαίνει μαντικό σημάδι, προφητεία.
Την παραμονή των γενεθλίων του Αι Γιάννη του Βαπτιστή, οι κοπέλες πηγαίνανε και έπαιρναν με την στάμνα το αμίλητο νερό, τον κλήδωνα. Το αμίλητο έχει της ρίζες του στο γεγονός πως ο πατέρας το Αι Γιάννη παρέμεινε άλαλος σύμφωνα με της γραφές μέχρι να γεννηθεί ο γιος του. Την γέμιζαν από την βρύση η το πηγάδι του χωρίου. Την ώρα της μεταφοράς δεν μιλούν , παρ' όλο που παλικάρια παραφυλάγοντας στο δρόμο , προσπαθούν να κάμουν τα κορίτσια να μιλήσουν, με διάφορα πειράγματα. Πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι και οι ανύπαντρες κοπέλες έριχναν μέσα ένα χρυσαφικό. Το βράδυ καθισμένοι κοντά στην φωτιά που άναβε στη μέση του χωματόδρομου, και στην οποία ρίχνουν τα στεφάνια του Μάη, μια ελεύθερη κοπέλα έβγαζε ένα-ένα τα χρυσαφικά. Συγχρόνως οι κοπέλες λέγανε σκωπτικά και ερωτικά τραγουδάκια, για να γίνει το μάντεμα. Να δουν δηλ. ποιον αγαπά η θα παντρευτεί εκείνη που της ανήκει το χρυσαφικό.
Για το πώς ξεκίνησε το έθιμο με της φωτιές του Αι-Γιαννιού υπάρχουν πολλές δοξασίες. Στις 24 του μηνός τυχαίνει η ακμή του θέρους και οι θερινές αλλαγές του ήλιου είναι μια σημαντική, αλλά μερικές φορές κι επικίνδυνη αλλαγή του χρόνου, κυρίως για τους γεωργούς. Έτσι ανάβουν φωτιές για να ξορκίσουν το κακό. Η πρώτη γραπτή περιγραφή του εθίμου έχει γίνει στους βυζαντινούς χρόνους. Επίσης επειδή η φωτιά θεωρείτο καθαρτήριο πηδούσαν μέσα από την φωτιά για να καθαριστούν.
Εκτός όμως από το γεγονός ότι αρχίζει δηλ. το θέρος λέγεται ότι έχει οριστεί επειδή στην Κ. Διαθήκη αναφέρετε ότι ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος η Βαπτιστής ηταν κατά 6 μήνες μεγαλύτερος από τον Χριστό. Και η 24 του Ιουνίου απέχει ακριβώς 6 μήνες από τα Χριστούγεννα.
-------------------------------------------------------------------------
Αυτά μας έλεγε η γιαγιά Φιλιώ τότε, που πηδάγαμε ακόμα της φωτιές.
Τώρα έτσι που έχουν γίνει οι γειτονιές σιγά – σιγά χάνεται το έθιμο μαζί δυστυχώς με τόσα άλλα. Και το μόνο που καίγεται είναι το τελευταίο μας δάσος. Εσείς πηδάγατε φωτιές; Έχετε παρόμοιες αναμνήσεις; Για μοιραστείτε της μαζί μας.
Α, ναι το κειμενάκι είναι από ένα διήγημα του κηπουρού με τίτλο « Ανοίγουμε τον κλήδωνα....» και που αν βρω χρόνο να το τελειώσω και κάποιον να του αρέσει μπορεί να το διαβάσετε και σε έντυπη μορφή.
Ένα ευχαριστώ στις 3 φίλες
αχτίδα ,
big mama,
pandora που μου χάρισαν το βραβείο
αξιαγάπητο blog. Τα 5 blog που επιλέγω εγώ για να το δώσω είναι:
TsaousaFoibiΤΟ ΚΕΡΑΣ ΤΗΣ ΑΜΑΛΘΕΙΑΣMe_To_aSeToN_STo_XeRiΣΚΕΨΕΙΣ, ΣΚΕΨΕΙΣ, ΣΚΕΨΕΙΣ
Την εικόνα αριστερά την πήρα από
εδώ. Ευχαριστώ.
U P D A T E (23/6/09)
Θα πρέπει να ευχαριστήσω ακόμα την Σταυρούλα,το
Marouli και τον
JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS που μου δώσανε το βραβείο για το πιο αξιαγάπητο blog άλλα και την
Νανά που σήμερα στην εκπομπή της ¨Κάτω από το κιόσκι¨ΝΕΤ 105,8 22:00- 24:00 θα διαβάσει για άλλη μια φορά μια ανάρτηση του κήπου.