Έλεγα προχθές πως ηταν ένα δύσκολο 15θημερο άλλα δεν είχα ιδέα πόσο θα δυσκόλευε ακόμα.
Όταν χτύπησε χθες βράδυ το τηλ. ο νους μου δεν πήγε στο κακό. Άλλωστε από μια συνάδελφο ηταν. Το νέο όμως ηταν συγκλονιστικό. Ένας συνάδελφος που δουλεύαμε το πρωί μαζί έπαθε δυο απανωτά εμφράγματα και δυστυχώς δεν τα κατάφερε. Ηταν μόλις 40 και αφήνει έναν γιο πίσω γύρω στα 14.
Δεν βρίσκω λόγια να πω κάτι. Απλώς για άλλη μια φορά γίνεται συνείδηση το πόσο εφήμεροι είμαστε. Του άρεσε πολύ το παρακάτω κομμάτι, μάλιστα μου είχε ζητήσει να του το γράψω σε cd μόλις δυο μέρες πριν.
Δεν θα ανοίξω τα σχόλια δεν χρειάζεται. Απλά ήθελα να μοιραστώ μαζί σας αυτό το γεγονός. Να είσαστε καλά και καλό Σαββατοκύριακο.