•2/28/2009 06:29:00 μ.μ.
Είναι από τις φορές που δεν θες να σηκώσεις το τηλ. έτσι από διαίσθηση.
Δεν μπορείς όμως να κάνεις αλλιώς. Και από την άλλη άκρη δεν χρειάζεται να σου πουν πολλά. Ακόμα και η καλησπέρα που λέγεται σε βεβαιώνει πως δεν θα ακούσεις ευχάριστα νέα. Έτσι έγινε και τα ξημερώματα του Σαββάτου όταν μάθαμε πως ο πατέρας της συντρόφου μου είχε ξεκινήσει για το ταξίδι χωρίς γυρισμό. Εδώ ένα μικρό tribute για εκείνον που έφυγε.
Συναντηθήκαμε τυχαία. Για την ακρίβεια πέσαμε επάνω του. Κοιταχτήκαμε αμήχανα αλλά πριν υπάρξει ένταση άπλωσα το χέρι μου και του συστήθηκα. Αυτό έσπασε κάπως τον πάγο. Την επόμενη στιγμή μετά από μια όχι και τόσο θέρμη απάντηση εκ μέρους του μας ζήτησε να τον ακολουθήσουμε να κάτσουμε κάπου να γνωριστούμε και να συζητήσουμε.
Ήταν κάπου στις αρχές τις δεκαετίας του 80 όταν είχα πάει κρυφά να δω την μετέπειτα γυναίκα στην επαρχιακή πόλη που έμενε. Δούλευε και έμενε μόνη της ενώ συνήθως τα Σαββατοκύριακα πήγαινε στους γονείς της στο χωρίο. Εκείνο το σ/κ δεν πήγε μείναμε μαζί στην μικρή γκαρσονιέρα που είχε και περάσαμε πολύ ωραία μέχρι που πέσαμε πάνω στον μέλλοντα πεθερό μου. Τα πράγματα τότε δεν ήταν τόσο άπλα όπως είναι τώρα. Στην επαρχία είναι ακόμα λίγο δύσκολα. Γαμπροί και νύφες επιλέγονταν – και επιλέγονται – από τους γονείς. Γάμος χωρίς προξενητάδες δεν γινόταν. Πιο πιθανό ήταν να κυκλοφορούσε εξωγήινος στο δρόμο πάρα να κυκλοφορεί ελευθέρα μια κοπέλα με το αγόρι της.
Εμείς με την κηπουρίνα τα είχαμε συμφωνημένα βέβαια, πράγμα που το είπαμε το ίδιο βράδι στον πεθερό μου. Τώρα για να πούμε και του στραβού το δίκιο αν ερχόταν κάποιος σήμερα και μου λέγε ¨ξέρω την κόρη σου 10 μέρες και θέλουμε να παντρευτούμε¨ μάλλον σουίτα σε Δαφνί μεριά θα του έλεγα να κλείσει. Και βέβαια δεν βοήθησε το γεγονός όταν με ρώτησε από πού είμαι και του είπα ¨Πειραιά¨. Η άποψη του τότε για μας ήταν Πειραιώτης= μάγκας κι αλανιάρης.
Δεν μπορώ να πω ότι μας έκανε την ζωή εύκολη. Είχε μάθει, τον είχαν μάθει, ο πατέρας είναι ο αφέντης του σπιτιού και έτσι λειτουργούσε. Έδινε και το βρακί του για τα παιδιά του από την άλλη ήθελε να ξέρει και να εγκρίνει κάθε κίνηση και κάθε έξοδο. Δεν ήμασταν πάντα στα καλύτερα μας. Η τελευταία μας διαφωνία ήταν όταν πήρα υπολογιστή και το πόσες ώρες ασχολούμαι μα αυτόν. Δεν του άρεσε καθόλου όταν του είπα ότι αφού έχω φροντίσει την οικογένεια μου και δεν τους λείπει κάτι, έχω δικαίωμα τον ελεύθερο μου χρόνο να τον διαθέτω όπως νομίζω εγώ. Μου πήρε και εμένα αρκετό καιρό για να μπορέσω να καθορίσω τα όρια της ζωής του καθενός μας, όταν το έκανα όμως ελευθερωθήκαμε και οι δυο. Και δεν ήξερα τι να του πω, όταν στη τελευταία μας συνάντηση πριν ένα μήνα με ευχαρίστησε που προσέχω ακόμα και σήμερα την κόρη του. Που τον είχα πάρει μαζί μου σε ταξίδια και διακοπές Κανείς μας δεν είναι τέλειος και εκείνος ήθελε να μας φροντίζει συνεχεία αρκετές φορές με λάθος τρόπο αλλά δεν είχε μάθει πότε του άλλον.
Το ότι μαζεύτηκε όλο τον χωρίο για να τον συνοδέψει λέει πολλά. Ακόμα και το ότι έφυγε ψυχοσάββατο, με πολύ καλό καιρό και με έναν ολόλαμπρο ήλιο ενώ την άλλη μέρα έριξε 20 πόντους χιόνι .
Δεν έχω να πω κάτι άλλο πέρα ένα μεγάλο ευχαριστώ σε εκείνον, για αυτά που μας πρόσφερε όλα αυτά τα χρόνια και σε όλους τους φίλους που παρ’ όλο που δεν τον ήξεραν με συλλυπήθηκαν ήδη. Μακάρι όταν ταξιδέψουμε και εμείς να μας πουν καλό κατευόδιο.
Δεν είναι πανηγυριώτικη η ανάρτηση. Σας εύχομαι όμως καλό τριήμερο και καλή σαρακοστή.
Αυτό αφιερώνεται, μια και ήταν άνθρωπος της εκκλησίας και ψάλτης, σε εκείνον.
( Την εικόνα την βρήκα εδώ και ευχαριστώ )
Δεν μπορείς όμως να κάνεις αλλιώς. Και από την άλλη άκρη δεν χρειάζεται να σου πουν πολλά. Ακόμα και η καλησπέρα που λέγεται σε βεβαιώνει πως δεν θα ακούσεις ευχάριστα νέα. Έτσι έγινε και τα ξημερώματα του Σαββάτου όταν μάθαμε πως ο πατέρας της συντρόφου μου είχε ξεκινήσει για το ταξίδι χωρίς γυρισμό. Εδώ ένα μικρό tribute για εκείνον που έφυγε.Συναντηθήκαμε τυχαία. Για την ακρίβεια πέσαμε επάνω του. Κοιταχτήκαμε αμήχανα αλλά πριν υπάρξει ένταση άπλωσα το χέρι μου και του συστήθηκα. Αυτό έσπασε κάπως τον πάγο. Την επόμενη στιγμή μετά από μια όχι και τόσο θέρμη απάντηση εκ μέρους του μας ζήτησε να τον ακολουθήσουμε να κάτσουμε κάπου να γνωριστούμε και να συζητήσουμε.
Ήταν κάπου στις αρχές τις δεκαετίας του 80 όταν είχα πάει κρυφά να δω την μετέπειτα γυναίκα στην επαρχιακή πόλη που έμενε. Δούλευε και έμενε μόνη της ενώ συνήθως τα Σαββατοκύριακα πήγαινε στους γονείς της στο χωρίο. Εκείνο το σ/κ δεν πήγε μείναμε μαζί στην μικρή γκαρσονιέρα που είχε και περάσαμε πολύ ωραία μέχρι που πέσαμε πάνω στον μέλλοντα πεθερό μου. Τα πράγματα τότε δεν ήταν τόσο άπλα όπως είναι τώρα. Στην επαρχία είναι ακόμα λίγο δύσκολα. Γαμπροί και νύφες επιλέγονταν – και επιλέγονται – από τους γονείς. Γάμος χωρίς προξενητάδες δεν γινόταν. Πιο πιθανό ήταν να κυκλοφορούσε εξωγήινος στο δρόμο πάρα να κυκλοφορεί ελευθέρα μια κοπέλα με το αγόρι της.
Εμείς με την κηπουρίνα τα είχαμε συμφωνημένα βέβαια, πράγμα που το είπαμε το ίδιο βράδι στον πεθερό μου. Τώρα για να πούμε και του στραβού το δίκιο αν ερχόταν κάποιος σήμερα και μου λέγε ¨ξέρω την κόρη σου 10 μέρες και θέλουμε να παντρευτούμε¨ μάλλον σουίτα σε Δαφνί μεριά θα του έλεγα να κλείσει. Και βέβαια δεν βοήθησε το γεγονός όταν με ρώτησε από πού είμαι και του είπα ¨Πειραιά¨. Η άποψη του τότε για μας ήταν Πειραιώτης= μάγκας κι αλανιάρης.
Δεν μπορώ να πω ότι μας έκανε την ζωή εύκολη. Είχε μάθει, τον είχαν μάθει, ο πατέρας είναι ο αφέντης του σπιτιού και έτσι λειτουργούσε. Έδινε και το βρακί του για τα παιδιά του από την άλλη ήθελε να ξέρει και να εγκρίνει κάθε κίνηση και κάθε έξοδο. Δεν ήμασταν πάντα στα καλύτερα μας. Η τελευταία μας διαφωνία ήταν όταν πήρα υπολογιστή και το πόσες ώρες ασχολούμαι μα αυτόν. Δεν του άρεσε καθόλου όταν του είπα ότι αφού έχω φροντίσει την οικογένεια μου και δεν τους λείπει κάτι, έχω δικαίωμα τον ελεύθερο μου χρόνο να τον διαθέτω όπως νομίζω εγώ. Μου πήρε και εμένα αρκετό καιρό για να μπορέσω να καθορίσω τα όρια της ζωής του καθενός μας, όταν το έκανα όμως ελευθερωθήκαμε και οι δυο. Και δεν ήξερα τι να του πω, όταν στη τελευταία μας συνάντηση πριν ένα μήνα με ευχαρίστησε που προσέχω ακόμα και σήμερα την κόρη του. Που τον είχα πάρει μαζί μου σε ταξίδια και διακοπές Κανείς μας δεν είναι τέλειος και εκείνος ήθελε να μας φροντίζει συνεχεία αρκετές φορές με λάθος τρόπο αλλά δεν είχε μάθει πότε του άλλον.
Το ότι μαζεύτηκε όλο τον χωρίο για να τον συνοδέψει λέει πολλά. Ακόμα και το ότι έφυγε ψυχοσάββατο, με πολύ καλό καιρό και με έναν ολόλαμπρο ήλιο ενώ την άλλη μέρα έριξε 20 πόντους χιόνι .
Δεν έχω να πω κάτι άλλο πέρα ένα μεγάλο ευχαριστώ σε εκείνον, για αυτά που μας πρόσφερε όλα αυτά τα χρόνια και σε όλους τους φίλους που παρ’ όλο που δεν τον ήξεραν με συλλυπήθηκαν ήδη. Μακάρι όταν ταξιδέψουμε και εμείς να μας πουν καλό κατευόδιο.
Δεν είναι πανηγυριώτικη η ανάρτηση. Σας εύχομαι όμως καλό τριήμερο και καλή σαρακοστή.
Αυτό αφιερώνεται, μια και ήταν άνθρωπος της εκκλησίας και ψάλτης, σε εκείνον.
( Την εικόνα την βρήκα εδώ και ευχαριστώ )
|
31 Nεα λουλουδάκια:
Δύσκολες στιγμές.
όταν άνθρωποι δικοί σου φεύγουν.
Τουλάχιστον σοθ αναγνώριζε και καμάρωνε για την κόρη του δίπλα σου!
Κουράγιο και σε σένα και στην κηπουρίνα.
Κσαλησπέρα
Καλή του ανάπαυση.Απ΄ότι κρίνω πρέπει να ήταν πολύ αξιόλογος άνθρωπος κι έτσι θα τον θυμόσαστε πάντα.
Καλό σου βράδυ
Καλό ταξίδι και καλή ανάπαυση!
Τα λόγια δεν χωράνε σε τέτοιες περιπτώσεις γιαυτό θα σωπάσω ...
Να εισαστε καλα να τον θυμαστε.
Μ αρεσε το μνημοσυνο που του εκανες.
Πραγματικο αλλα και τρυφερο.
Μπορει να χαμογελαει καπου απο εκει ψηλα. Ποιος ξερει.
Καλο σου βραδυ Τεο και καλη Σαρακοστη.
Κηπουρέ μου, να είσαστε καλά να τον θυμάστε. Πολύ σημαντικά τα λόγια σου και η εκτίμησή σου γι'αυτόν τον άνθρωπο. Βρήκατε την χρυσή τομή παρόλο που σας χωρίζαν μερικά πράγματα που όπως αποδείχτηκε δεν ήταν και τόσα πολλά...
Συλληπητήρια και πάλι.
Συλλυπητήρια καλέ μου φίλε, σε εσένα και στην υπόλοιπη οικογένεια για την απώλεια σας…
Να είστε καλά και να τον θυμάστε...
Τα συλλυπητήριά μου...
Τα θερμά μου συλλυπητήρια!! Καλή ανάπαυση και να είστε πάντα γεροί και να τον θυμάστε!! Πρέπει όντως να ήταν αξιόλογος άνθρωπος, ακόμη και αν είχε το δικό του τρόπο να εκφράζει τον ενδιαφέρον του απέναντί σας!! Καλό κουράγιο και στην κηπουρίνα!! Τώρα πρέπει να την προσέχεις διπλά!!
♥ Λενα, ♥ Ματα, ♥ Αναστασια, ♥ Αλικι, ♥ Ειρηνη, σας ευχαριστούμε από καρδιάς. Νομίζω ότι αυτή η ανάρτηση ηταν το λιγότερο που μπορούσα να κάνω. Να είστε καλά, καλή 40κοστη
Ένα ευχαριστώ και σε σένα ♣ Γιάννη. Ηταν καλός με τον δικό του τρόπο. Την κηπουρίνα την προσέχω έτσι και αλλιώς. Καλή εβδομάδα.
Κηπουρέ να είστε καλά να τον θυμάστε.
Νομίζω πως για πάρα πολλούς ανθρώπους της περασμένης γενιάς ισχύει αυτό που έγραψες για τον πεθερο σου
"...αρκετές φορές με λάθος τρόπο αλλά δεν είχε μάθει πότε του άλλον".
Να είστε γεροί.
♥ Artanis σε ευχαριστώ. Πως τα περνάτε εκεί μακριά μας;
♣ NdN τα λάθη τα δικά τους μας έκαναν εμάς πιο σοφούς. Καλό βράδυ.
Ο Θεός να αναπαύσει τη ψυχούλα του. Συλλυπητήρια.
μέσα στην ζωή είναι όλα. όσο έχετε εικόνες και σκέψεις του κοντά σας, πάντα μαζί σας θα είναι. να 'στε πάντα καλά! να τον θυμάστε. με χαμόγελο γλυκό. καλό του ταξίδι...
Πριν λίγο καιρό,έχασα τον πατέρα μου... κι εκείνες τις μέρες το χιόνι έπεφτε δίχως να θέλει να σταματήσει.Διαβάζοντας το κείμενο σου ένιωσα πολλά.Συναισθήματα που προσπαθώ να καταχωνιάσω βαθιά μέσα μου... Καλό ταξίδι στον πατέρα της συντρόφου σου.Να είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει.Και σε κείνη δύναμη... δύναμη και κουράγιο.Γιατί κανείς έξω από εκείνη δεν μπορεί να νιώσει τον χαμό.Καλή Σαρακοστή να έχουμε.Και να θυμόμαστε... η ζωή παρόλες τις δυσκολίες βαδίζει πάντα μπροστά.
Συλλυπητήρια και στους δυο σας, κηπουρέ μου. Να ζήσετε να τον θυμόσαστε, όπως ακριβώς ήταν,και πάντα να τον κάνετε υπερήφανο εκεί ψηλά που θα σας βλέπει. Καλή Σαρακοστή σε όλους.
Ξένια
συλληπητήρια. δεν μπορώ να προσθέσω κάτι περισσότερο παρά μόνο πως ο χρόνος βοηθά κ απαλύνει το πόνο, αν δεν τον γιατρεύει δηλαδή.
ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει.
καλή σαρακοστή κηπουρέ κ αγαπημένη του κηπουρού!
Να ζήσετε να τον θυμάστε...
Μετα απο τοσα χρονια, ηταν κι εσενα πατερας σου.
Ελπιζω να εφυγε ησυχα, χωρις ταλαιπωρια, χωρις πονο.
Να ζησετε να τον θυμαστε!
Τheo, θα αρχίσω με τα δυσάρεστα. Να ζήσετε να τον θυμάστε, φαίνεται ότι ήταν ωραίος άνθρωπος.
Στα ευχάριστα τώρα: να ευχηθώ χρόνια πολλά για τη γυναίκα σου, την πεθερά σου, τη νύφη σου, όσο για την κόρη σου και την κόρη της νύφης σου θα τα πούμε στην ώρα τους. Να είσαι καλά
na zisete na ton thymaste...
ap ta legomena sou prepei na itan kalos anthrwpos k oikogeneiarxis. i zwi omws synexizetai kai oi anthrwpoi pou xanoume menoun stis anamniseis mas.
♥ Dorothea ♣b|a|s|n\i/a ♥ Ξένια ♥ μαρια ♣KitsosMitsos ♥ BUTTERFLY ♣nek σας ευχαριστούμε πολύ. Η απώλεια πονάει, το γεγονός όμως πως έγινε αφού είχε κάνει τον κύκλο του είναι κάποια παρηγοριά. Μακάρι να το καταφέρναμε όλοι αυτό. Και αν έχω αφήσει του ανθρώπους γύρω μου με καλές αναμνήσεις δεν πρόκειται να ξεχαστώ ποτέ.
♥ πυθαρακι ανταποδίδω τα συλλυπητήρια. Ξέρω από απώλειες γιατί εγώ έχω χάσει και του δυο γονείς μου, την μητέρα μου μάλιστα πολύ επώδυνα και νωρίς. Το αφήσαμε πίσω προχωρήσαμε αλλά δεν ξεχάσαμε.
♥Κοκκινοσκουφίτσα σε ευχαριστούμε και για τα δυο μέρη των ευχών. Η ζωή είναι έτσι μια εναλλαγή λύπης και χαράς. Έφτασε μέχρι την Γερμανία η χάρη σου βλέπω. Να είσαι καλά.
Με συγκινεί ιδιεταίρως το γεγονός ότι συζητάς μια απώλεια από εδώ...
Κάθε απώλεια στη ζωή μας πονάει. Όμως όταν κοιτάξεις πίσω και δεις ότι η γραμμή που άφησε είναι μεγάλη και γεμάτη στροφές, ξέρεις ότι έζησε μια ζωή όμορφη και πλήρη, και έτσι ο πόνος μαλακώνει λίγο.
Να'ναι καλά όπου και να πήγε η ψυχούλα του και να είσαι σίγουρος ότι θα σας προσέχει καλύτερα από εκεί...
Να μεταφέρεις τα συλληπητήρια στην κηπουρίνα. Για εκείνη το να χάσει τον πατέρα της είναι ό,τι χειρότερο...
Φιλί γλυκό!
Το βρίσκω πολύ συγκινητικό και ανθρώπινο το αφιέρωμα που κάνεις απ΄αυτόν εδώ το χώρο σ'έναν άνθρωπο που αγάπησες και εκτίμησες!!Να ζήσετε να τον θυμόσαστε καλή Σαρακοστή!!
ΑΝ ΚΑΙ Σ ΕΤΡΕΧΕ Ο ΤΡΙΚΑΛΙΝΟΣ ΤΟΝ ΑΓΑΠΟΥΣΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΎ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΠΟ ΌΛΑ ΑΥΤΆ ΠΟΥ ΓΡΆΦΕΙΣ.ΤΑ ΣΥΛΛΥΠΗΤΙΡΗΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΑΦΡΎ ΤΟ ΧΩΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΣΚΕΠΑΣΕ.
Υπάρχει μία φωτό φιλίας για σένα στο προφίλ μου. Τις οδηγίες θα τις βρεις εδώ:
http://xristinagewrgallh.blogspot.com/2009/03/blog-post_5423.html
Φιλάκια!
καλησπέρα και χρόνια σου πολλά κυπουρέ!!!!!!!!!!!!!!!
ότι επιθυμείς φίλε μας καλέ....
♥ Σκορπίνα και ♥ zoyzoy ευχαριστώ για τα συλλυπητήρια. Πάντα μας πρόσεχε. Και επειδή και η απώλεια είναι μέρος της ζωής έκανα την ανάρτηση.
♣ MOLEMOU όταν γνωρίζεις ένα άνθρωπο τόσα χρόνια κάτι θα σου αφήσει η απώλεια του. Να είσαι καλά.
♥ Χριστίνα μου ευχαριστώ για τη πρόσκληση, αν μπορέσω λόγω των συνθηκών να παίξω θα το κάνω.
Να είσαι καλά φίλε ♣ panoptis τα λέμε.