•2/18/2009 04:17:00 μ.μ.
(Η ανάρτηση διαβάζετε υπό τους ήχους της μουσικής.)
-Αχ ρε γιαγιά το έκαψες το φαί.
-Έτσι κάνουν σήμερα. Το τσικνίζουμε.
-Να πάρω λίγη πίττα;
-Είναι για το βράδυ αγόρι μου. Θα στρώσουμε στην αλάνα να φάμε όλοι μαζί.
-Θα τραγουδήσει και η κυρά -Δόμνα;
-Ναι και θα έρθει και η κυρά- Δωρα να χορέψετε.
Όμορφα χρόνια που κάθε ονομαστική γιορτή ηταν ένα πανηγύρι, κάθε εθνική επέτειο μια συγκέντρωση της γειτονιάς. Κι αν πεις για θρησκευτικά έθιμα και παραδόσεις εκεί ηταν που ξεφαντώναμε.
Το έθιμο της τσικνοπέμπτης χάνεται στο βάθος του χρόνου. Πως ακριβώς καθιερώθηκε κανείς δεν ξέρει. Λένε από της γυναίκες που έκαναν το καθάρισμα του σπιτιού εν όψη της σαρακοστής και ξεναγών το φαί. Άλλοι πως ονομάστηκε έτσι επειδή συνήθιζαν να ψήνουν κρέατα και η τσίκνα – η κάπνα δηλ. από τα ψητά απλωνόταν σε όλη την γειτονιά.
Η Τσικνοπέμπτη βρίσκεται στο μέσο της Κρεατινής εβδομάδας που είναι η δεύτερη από τρεις εβδομάδες πριν την αρχή της Σαρακοστής, οι άλλες 2 ονομάζονται Προφωνή και της Τυροφάγου. Για την ορθόδοξη παράδοση, οι νηστείες της Τετάρτης και της Παρασκευής είναι σημαντικές, οπότε η Πέμπτη θεωρούνταν η καταλληλότερη μέρα για κραιπάλες. Ήταν μια αφορμή για μάζεμα και γλέντι, στις μέρες μας έχει γίνει και αυτή αντικείμενο εμπορικότητας. Σήμερα δεν μαζευόμαστε πια στα σπίτια και στις αλάνες. Κτυπάμε όμως καμιά ταβέρνα ¨για να μην σπάσει η παράδοση¨.
Έγραψα παράδοση και είναι από της μέρες που θυμόμαστε της δυο μεγάλες Ελληνίδες που έκαναν – και η μια κάνει ακόμα – την χώρα μας περήφανη. Που έχουν μεταφέρει τον πολιτισμό μας στα πέρατα του κόσμου. Μιλάω φυσικά για την Δόμνα Σαμίου και την Δωρα Στρατού. Ειδικά η πρώτη είναι αναπόσπαστο κομμάτι της αποκριάς και ας βρέθηκαν κάποιοι που την μήνυσαν για τα τραγούδια της, ηλίθιοι υπάρχουν παντού.
Ξέρω πως είναι δύσκολο σε τέτοιους καιρούς να κρατάμε παραδόσεις. Μήπως όμως ακριβώς επειδή οι καιροί είναι τέτοιοι επιβάλλεται αν το κάνουμε; Αν σκέπτεστε τα έξοδα ρίξτε μια ματιά εδώ όλο και κάπου θα βρείτε να πάτε. Και αν τελικά μείνετε σπίτι κάντε τα παιδιά η τα εγγόνια σας μια αγκαλιά και μιλήστε τους για την μέρα. Ακόμα και η επικοινωνία έχει γίνει πολύτιμη σήμερα ( διάβασα μια ανάρτηση της Ματα και όχι δεν γέλασα γιατί το θεωρώ τραγικό να μην μιλάμε πια την γλώσσα μας)
Και αφού διαβάσατε μέχρι εδώ πέστε μας πως περνάτε εσείς αυτή την μέρα και γενικά τα πάτε καλά με τα ήθη και έθιμα το τόπου μας;
Τσικνίστε γιατί χανόμαστε!!!
Α ναι μην ξεχάσετε το party που κάνει το ξεμπλογκάρισμα την Κυριακή, γρήγορα κλικ στην αφισούλα δεξιά.
|
16 Nεα λουλουδάκια:
καλησπέρα . Αγαπημένη η κ. Δόμνα Σαμίου, αγαπημένη και η ελληνική μας παράδοση, τα τραγούδια και οι χοροί μας.
πως περνάμε???
για αρκετά χρόνια ...χάλια...
φέτος μηπως γυρίσει??? θα δούμε...
φιλιά καρυστινά
Xa,xa,xa,xa,xa, kai na fantasteis pws kapoios arximandritis perisi eixe kanei minisi tin Samiou epeidi eipe to tragoudi stin tv (ws mh xristianiko...)
Kali Tsiknopempti...
Εμείς πάντως ακόμα και στο Λονδίνο θα τιμήσουμε την παράδοση για έξοδο σε ελληνική ταβέρνα!
Οσο για τη μήνυση στην Δόμνα Σαμίου τα είπες όλα, "ηλίθιοι υπάρχουν παντού".
Καλό βράδυ!
Καλησπέρα,
πάνε αυτά! σιγά σιγά ξεφτίζουν. Όχι στην παρακτική αλλά στο νόημα τους.
καληνύχτα
Καλησπέρα,
πάνε αυτά! σιγά σιγά ξεφτίζουν. Όχι στην παρακτική αλλά στο νόημα τους.
καληνύχτα
Τώρα πια δεν βγαίνω την Τσικνοπέμπτη, έχω φάει τόση ταλαιπωρία τα τελευταία χρόνια αντίστοιχες μέρες, που προτιμώ να μαζευόμαστε με φίλους σε κάποιο σπίτι και να ψήνουμε εκεί. Βεβαίως δε θα έλεγα όχι σε κάποια καλή πρόταση! Καλά να περάσεις κηπουρέ μου!
Εγώ δεν θα ακολουθήσω την παράδοση που θέλει φαί αλλά θα ακολουθήσω την νέα παράδοση που θέλει μασκε βραδινό πάρτυ.
Τα έθιμα ποιος τα θυμάται πια στην πόλη!
Φαντάζομαι πως την ταλαιπωρία μας θα την υποστούμε και φέτος αλλά δεν αντέχω να μείνω μέσα, νομίζω πως θα σκάσω :))))
καλή Τσικνοπέμπτη Κηπουρέ μου
Σε φιλώ :)
Να σου αφιερώσω την παραλλαγή που ακουγόταν κάποτε στο χωριό μου:
Θειά μουΝι-κολάκαινα,
πουτανά-βεις τα κεριά,
μεσ το μνη-μα το βαθύ,
στ'αρχιδιά-κου το μαντρί,
γάμους-ε-γινότανε,
τα σκυλιά γαμιόντανε...
Αντε,καλή Τσικνοπέμπτη...
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΟ ΕΘΙΜΟ ΧΑΝΕΤΑΙ ΣΙΓΑΟΣΙΓΑ ΟΠΩΣ ΓΡΑΦΕΙΣ.ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΝΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΝΟΥΝ ΚΑΛΑ.ΣΤΙΣ ΤΑΒΕΡΝΕΣ ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΕΡΥΣΙ ΔΕΝ ΕΒΡΙΣΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΙ ΚΑΙ ΓΙΝΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΠΑΝΙΚΟΣ.ΦΕΤΟΣ ΘΑ ΤΣΙΚΝΙΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΥΣ.ΟΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΕΣ.ΚΑΛΑ ΤΣΙΚΝΙΣΜΑΤΑ.
Καλε τι λες που δεν μαζευομαστε στα σπιτια;Εκει μαζευομαστε και ψηνουμε η στο τζακι η στην ψηστιερα και στο τηγανι αμα χρειαστει!
αδύνατον να το διαβάσω...τα σάλια μου έχουν αρχίσει να τρέχουν...είναι κι ώρα δύσκολη... θα επιστρέψω φαγωμένη...:)
Καλές Απόκριες!!!
καλό κουράγιο κηπουρέ και κηπουρίνα,
(αναφέρομε στην νεότερη σου ανάρτηση και την απώλεια σας.)
να τον/την θυμάστε.
Μαγδαληνή.
Συλληπητηρια Κηπουρε μου! Δυναμη και να τον/την θυμαστε!
Καλό κουράγιο εννοείται οτι τα καθημερίνα και τα δυσάρεστα προέχουν απο όλα τα άλλα