Author: Theogr ο κηπουρός
•2/13/2009 08:35:00 μ.μ.
Καθόταν πάνω στην πλάτη από το παγκάκι, κοίταζε νευρικά τριγύρω του και το ρολόι του. Στην πλάτη του περασμένη μια κιθάρα. Τον έβλεπα καθώς περίμενα να ανάψει πράσινο μέσα από το αμάξι μπροστά στο παρκάκι της εκκλησίας. Είχαμε ξεκινήσει, η γυναίκα μου και ‘γω σε αναζήτηση του μικρού φημισμένου café με την εκπληκτική σοκολάτα. Βρήκαμε μια θέση και παρκάραμε. Τον είδαμε να μας προσπέρνα τρέχοντας καθώς βαδίζαμε προς το café και κοιτάζοντας πίσω είδαμε μια κοπέλα να έρχεται προς το μέρος του. Κοίταξα τη σύντροφο μου χαμογελώντας τις άνοιξα την πόρτα και μπήκαμε στο μαγαζί. Μόλις δώσαμε την παραγγελία μας η πόρτα άνοιξε ξανά και μέσα μπήκε το ζευγαράκι. Διάλεξαν μια απόμερη γωνιά και αφού άφησε την κιθάρα του κάθισαν. Όταν ήρθε η παραγγελία τους ο νεαρός είπε κάτι στην κοπέλα που τους σερβίρισε. Εκείνη πήγε έκλεισε την μουσική και τότε εκείνος πήρε την κιθάρα του και άρχισε να παίζει και να τραγουδά εκείνη την πασίγνωστη ιστορία αγάπης. Καθώς η κοπέλα του έκρυβε το πρόσωπο της μέσα στα χέρια της κοίταξα την σύντροφο μου, χαμογελάσαμε ο ένας στον άλλο και συνεχίσαμε να πίνουμε την σοκολάτα μας.

------------//-------------------//----------------------//--------------------

- Μα σου δόθηκα, έκανα ότι μου ζήτησες, γιατί με αφήνεις ;
Τον κοίταζε μέσα από τα δάκρυα της και ζητούσε να πάρει απεγνωσμένα μια απάντηση. Εκείνος δεν την κοίταζε καν, στεκόταν με τα χέρια στης τσέπες και απλά την άκουγε. Στεκόντουσαν στην γωνιά του λυκείου εκεί που τις είχε ζητήσει να τα φτιάξουν. Τώρα τις είπε ότι χωρίζουν και η κοπέλα προσπαθούσε ματαία αν καταλάβει το γιατί. Εκείνος δεν μιλούσε μόνο κοίταξε κλεφτά προς την άλλη γωνία. Ακολούθησε το βλέμμα του και την είδε.
-Ξαναγύρισε, του είπε, γι’ αυτό με αφήνεις.
- Μου είπε πως μετάνιωσε και....
-.....και γι’ αυτό με πουλάς. Φύγε δεν θέλω να σε ξαναδώ στα μάτια μου.
Της γύρισε την πλάτη και άρχισε να απομακρύνετε. Χωρίς να σταματήσει της φώναξε πάνω από τον ώμο του
-Δεν ήσουν και τόσο σπουδαία στο κρεβάτι ξέρεις.
------------//-------------------//----------------------//--------------------
-Δεν μπορείς να το κάνεις
-Γιατί;
-Δεν μπορείς να παραιτηθείς από την επιχείρηση σου.
Στεκόταν όρθια πίσω από το γραφείο της και τον κοίταζε αγέρωχα. Στο πρόσωπο τις έβλεπε θυμό, απορία, και την έπαρση αποτυπωμένα και η σκέψη του γύρισε πίσω στο χρόνο. Την είχε δει σε ένα απόμερο χωριό και του άρεσε από την πρώτη στιγμή. Πήγε ξανά και ξανά με διάφορες προφάσεις και όταν εκείνη τέλειωσε το λύκειο της ζήτησε να τον ακολουθήσει στη πρωτεύουσα. Παντρεύτηκαν, την βοήθησε να σπουδάσει διοίκηση επιχειρήσεων, marketing και ο πατέρας του την προσέλαβε στο εργοστάσιο. Αποδείχτηκε φιλόδοξη και αδίστακτη και σε σύντομο χρονικό διάστημα είχε αναλάβει την διεύθυνση με την βοήθεια του πεθερού της παραμερίζοντας ακόμα και τον άντρα της. Το μικρό κοριτσάκι που είχε λατρέψει είχε εξελιχτεί σε μέγαιρα. Τώρα εκείνος στεκόταν μπροστά της ενώ πάνω στο γραφείο βρισκόταν η παραίτηση του και μια αίτηση διαζυγίου.
-Ήδη δέχτηκα μια θέση προσωπάρχη στους........ και της είπε το όνομα του κυριότερου ανταγωνιστή τους. Την είδε να πανιάζει άλλα της γύρισε την πλάτη και προχώρησε προς την πόρτα. Στάθηκε για λίγο
-Το πρωί έφυγε και η κόρη μας - την είδε να πιάνετε από το γραφείο. Ναι πήγε να ζήσει με αυτόν που δεν της διάλεξες εσύ και εύχομαι να είναι πιο ευτυχισμένοι από μας.
Το τελευταίο πράγμα που άκουσε ηταν ένα βάζο να σπάει στην πόρτα που μόλις είχε κλείσει πίσω του.
------------//-------------------//----------------------//--------------------
Στεκόταν όρθιος και την κοίταζε
-Κάτσε μπαμπά, άκουσε τη κόρη του πίσω του, πάω να φτιάξω τα χαρτιά.
-Πήγαινε, είπε μόνο
Συνέχισε να στέκεται ενώ με τα μάτια της φαντασίας του την έβλεπε να τον πλησιάζει χαμογελώντας φορώντας το νυφικό της. Είχαν παντρευτεί σε δύσκολους καιρούς, παραμονές του Β παγκόσμιου πολέμου. Ηταν τυχερός γιατί μια πάθηση στα μάτια τον είχε κρατήσει μακριά από τον στρατό. Πέρασαν δύσκολα άλλα ηταν ευτυχισμένοι γιατί είχαν ο ένας το άλλο. Σε όλη τους την ζωή μόνο δυο φορές πέρασε δεκαπέντε μέρες μακριά της. Και τώρα τον άφηνε οριστικά. Είχαν κοιμηθεί μαζί και εκείνη δεν ξύπνησε ξανά. Μετά από πάνω από 50 χρόνια γάμου είχε μείνει μόνος. Την κοίταξε όπως ηταν ξαπλωμένη γαλήνια και καθώς άκουγε βήματα να έρχονται βιαστικά, άπλωσε το χέρι του στο βάζο δίπλα του και παίρνοντας ένα τριαντάφυλλο το απόθεσε επάνω της
-A rose for my rose -ψιθύρισε και βγήκε από το δωμάτιο.



``````````//````````




Ο έρωτας σε διάφορες μορφές. Τι είναι αυτό που κάνει τα σωθικάμας να δένονται κόμπος στην θέα ενός άλλου ανθρώπου; Πως μένεις η πως αφήνεις το έτερο σου ήμισυ; Υπάρχει αιώνια αγάπη; Ερωτήματα για τα οποία έχουν γίνει ατέλειωτες συζητήσεις και έχουν γραφτεί τόμοι.
-Μετά από τόσα χρόνια αγαπάς ακόμα τη γυναίκα σου με ρωτούν πότε – πότε φίλοι και γνωστοί.
Μια απάντηση που δεν είναι εύκολο να δοθεί. Την σέβομαι, την φροντίζω, την προσέχω και την νοιάζομαι. Και χαίρομαι που και εκείνη κάνει το ίδιο. Αν αυτό είναι η αγάπη ε τότε η απάντηση είναι ναι. Εγώ νομίζω όμως πως είναι κάτι παραπάνω κάτι πιο βαθύ από αυτό και δεν εκφράζετε με λόγια άλλα με έργα.
Εσείς τι λέτε έχετε νοιώσει αληθινή αγάπη; Έχετε κλάψει, πονέσει, χωρίσει, αγαπήσει; Πέστε μας την δική σας άποψη, την δική σας ιστορία. Εδώ η στο δικό σας blog και ενημερώστε με. Η καλύτερη ιστορία αγάπης θα πάρει και ένα δωράκι, καιρό είχαμε να κάνουμε διαγωνισμό.
Όχι δεν θα σας βάλω το Love story σήμερα αλλά κάτι καλύτερο. Και τέλος ναι οι ιστορίες είναι αληθινές.


Ένα δωράκι για την μέρα. Κάτω θα δείτε μια λίστα με τραγούδια – για σας, για το έτερον. Κάντε πάνω στο τραγούδι δεξί κλικ, επιλέξτε download και το πήρατε. Καλή ακρόαση.








|
This entry was posted on 2/13/2009 08:35:00 μ.μ. and is filed under . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.

30 Nεα λουλουδάκια:

On 13 Φεβρουαρίου 2009 στις 9:31 μ.μ. , Maria Tzirita είπε...

Για την ημέρα, σου αφιερώνω την ιστορία αγάπης του Λουκά και της Λένας... Διάβασε το "Μάτια μου" κι έλα να μου πεις μετά...
Καλό βράδυ, φιλιά και να είστε πάντα αγαπημένοι!

 
On 13 Φεβρουαρίου 2009 στις 9:42 μ.μ. , Unknown είπε...

Τι......ρομαντική ανάρτηση....από έναν άνδρα.Πραγματικά,δεν το περίμενα.....
Χαίρομαι για σένα,για τα αισθήματά σου,για τις αξίες σου....
Η αγάπη,έχει βαθύ νόημα,κάτι που οι περισσότεροι,δεν έχουν "πιάσει"την έννοια.....αυτή.
Σε καταλαβαίνω,γιατί πέρασα από το στάδιο της αληθινής αγάπης,του σεβασμού,της ευτυχίας,δίχως τα γνωστά ανταλλάγματα.Και ξέρεις,ποιό είναι το παράπονό μου,καλέ μου κηπουρέ;
Ότι στα 9 χρόνια,που είμαι μόνη,(κάτι που δεν το επέλεξα...εγώ)
και έχω γνωρίσει και κουβεντιάσει με πολύ κόσμο,δεν είδα κανέναν,δεν άκουσα κανέναν,να παίρνει στα σοβαρά,να έχει επίγνωση για το μεγαλείο της αγάπης,που περιστοιχίζεται από τόσα άλλα μικρά,πολλά, όμορφα...συναισθήματα.Κανείς,δεν έχει καταλάβει όταν του λέω,ότι πήρα αγάπη,αισθάνθηκα,έδωσα,μοιράστηκα,με σεβασμό,την ευτυχία.Νομίζουν ότι τους κάνω...πλάκα.
Εύχομαι,να είστε γεροί,με το άλλο σου μισό,γιατί όλα τα άλλα...τα έχετε,είμαι...σίγουρη....
Καλό βραδάκι...
Λία...

 
On 13 Φεβρουαρίου 2009 στις 11:21 μ.μ. , Sophia Kollia είπε...

Κηπουρέ μου,
πραγματικές στιγμές, αληθινής ζωής. Τι είναι η αγάπη? Μα ένα αφηρημένο ουσιαστικό, και μερικές φορές, πολύ αφηρημένο!
Θα σκεφτώ την ιστορία και θα δούμε!
καλο Σ/Κ

 
On 14 Φεβρουαρίου 2009 στις 1:26 π.μ. , JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

KATAΠΛΗΚΤΙΚΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ.ΜΑΚΑΡΙ ΟΛΟΙΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΟΥΝ.Α ROSE FOR MY ROSE.EΣΥ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΑΓΑΠΗΣ.ΑΥΤΟ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ ΠΟΥ ΜΙΛΑΣ ΜΕ ΤΟΣΗ ΣΤΟΡΓΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΟΥ.ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ.

 
On 14 Φεβρουαρίου 2009 στις 9:24 π.μ. , venceremos είπε...

συγκινητικές οι ιστορίες σου Κηπουρέ.
το πηρα..και σ ευχαριστω πολυ..
μια ιστορία αγάπης θέλεις...???
φιλιά καρυστινά

 
On 14 Φεβρουαρίου 2009 στις 12:58 μ.μ. , Artanis είπε...

Χρόνια σου πολλα κηπουρε...Καλά να περάσεις σήμερα...Φιλιά πολλά και καλο Σ/Κ...

 
On 14 Φεβρουαρίου 2009 στις 3:38 μ.μ. , eirini είπε...

Κηπουρέ μου τυχερή η γυναίκα σου... ειλικρινά!
Εξαιρετικές οι ιστορίες σου κυρίως όμως η τελευταία με τον ηλικιωμένο κύριο που πέθανε η γυναίκα του. Είναι άσχημο να μένεις μόνος.
Καλό Σαββατοκύριακο!
Φιλάκια!

 
On 14 Φεβρουαρίου 2009 στις 6:34 μ.μ. , b|a|s|n\i/a είπε...

είναι ευτυχία να έχεις γνωρίσει την αληθινή αγάπη. τον αληθινό έρωτα. να ξυπνάς και να κοιμάσαι με την σκέψη κάποιου. να μοιράζεσαι. να μοιράζεις. αληθινά. και ολοκληρωτικά. για όσο κρατήσει. καλησπέρα!

 
On 14 Φεβρουαρίου 2009 στις 8:08 μ.μ. , ✿ margarita είπε...

Αγάπη..η πιο όμορφη λέξη!

Κηπουρέ μου το πιο όμορφο λουλούδι βρίσκεται στον κήπο της καρδιάς σου..είσαι πολύ τυχερός μα και κείνο που φύτρωσε εκεί..γιατί έχει την καλύτερη φροντίδα!

Να περάσεις πολύ όμορφα με το λουλούδι σου!

 
On 15 Φεβρουαρίου 2009 στις 2:17 μ.μ. , Unknown είπε...

πολύ ωραίες ιστορίες για τον έρωτα...τυχεροι αυτοι που τις ζουν....έρωτας είπαμε?

 
On 16 Φεβρουαρίου 2009 στις 1:49 π.μ. , Sidepap21 είπε...

Δεν υπάρχει φίλε μου ...
συνταγή για τον έρωτα
ούτε προκαθορισμένο σενάριο !!!
Κάθε ιστορία είναι διαφορετική ...
Το μικρό φτερωτό πειραχτήρι με τα βέλη
έχει τρομερή φαντασία ...
Ούτε κι υπάρχει φάρμακο
για την αρρώστια αυτή !!!
Για αυτό τη δέχεσαι όπως είναι ...
χαλαρώνεις κι απολαμβάνεις !!!
Καλή σου βδομάδα ...

 
On 16 Φεβρουαρίου 2009 στις 6:28 π.μ. , Theogr ο κηπουρός είπε...

♥ Μαρια ♥ να είσαι σίγουρη ότι θα το κάνω. Την αγάπη μου.

 
On 16 Φεβρουαρίου 2009 στις 6:28 π.μ. , Theogr ο κηπουρός είπε...

♥ Λιάντα ♥ είναι δύσκολα πράγματα για να τα κατανοήσει κάποιος. Όμως υπάρχουν άνθρωποι που τα μοιράζονται αυτά και αυτοί οι λίγοι είναι οι τυχεροί.

 
On 16 Φεβρουαρίου 2009 στις 6:28 π.μ. , Theogr ο κηπουρός είπε...

Θα την περιμένω♥ sofia ♥ την ιστορία σου. Καλο Σ/ Κ

 
On 16 Φεβρουαρίου 2009 στις 6:29 π.μ. , Theogr ο κηπουρός είπε...

♣ Σκρουτζάκο♣ εύχομαι να βρεις και εσύ κάποιαν για να μοιράζεσαι της στιγμές σου και της καλές και της κακές.

 
On 16 Φεβρουαρίου 2009 στις 6:29 π.μ. , Theogr ο κηπουρός είπε...

♥ venceremos ♥ Ιστορία αγάπης, σχέσης ότι να ‘ναι. Καλό Σ/ Κ καλησπέρα και από εδώ

 
On 16 Φεβρουαρίου 2009 στις 6:29 π.μ. , Theogr ο κηπουρός είπε...

Ευχαριστώ ♥ Artanis♥. Πως τα πάτε με τις φωτιές;

 
On 16 Φεβρουαρίου 2009 στις 6:29 π.μ. , Theogr ο κηπουρός είπε...

Και οι δυο είμαστε τυχεροί ♥ eirini ♥ μου. Ο ηλικιωμένος κύριος δεν άντεξε ούτε χρόνο χωρίς την σύντροφο του και ηταν ο παππούς και η γιαγιά μου.

 
On 16 Φεβρουαρίου 2009 στις 6:30 π.μ. , Theogr ο κηπουρός είπε...

♣ b|a|s|n\i/a ♣ έτσι είναι. Να είσαι καλά και καλή εβδομάδα.

 
On 16 Φεβρουαρίου 2009 στις 6:30 π.μ. , Theogr ο κηπουρός είπε...

Τα αγαπώ τα λουλούδια ♥ edelweiss ♥ – την γυναίκα μου τα παιδιά μου. Και ναι είμαστε τυχεροί που υπάρχει ο ένας για τον άλλο.

 
On 16 Φεβρουαρίου 2009 στις 6:30 π.μ. , Theogr ο κηπουρός είπε...

Έρωτας ♣ homemade ♣ αυτός ο μικρός σκανταλιάρης Θεός.

 
On 16 Φεβρουαρίου 2009 στις 6:31 π.μ. , Theogr ο κηπουρός είπε...

♣ Sidepap21 ♣ όχι μόνο έχει τρομερή φαντασία άλλα κάνει και απίστευτα πράγματα με τους ανθρώπους.

 
On 16 Φεβρουαρίου 2009 στις 8:48 π.μ. , Μάτα είπε...

Που αλλού θα άνθιζε καλύτερα η αγάπη
αν όχι σε έναν τόσο όμορφο κήπο;
♥Φιλάκια♥

 
On 16 Φεβρουαρίου 2009 στις 2:50 μ.μ. , NdN είπε...

Πολύ συγκινητικές οι ιστορίες σου Κηπουρε και ιδιαίτερα η τελευταία με τον ηλικιωμένος κύριος που παραπάνω αναφέρεις ότι ήταν ο παππούς. Μακάρι όλα τα ζευγάρια να ήταν τόσο δεμένα.

Καλή σου εβδομάδα!

 
On 16 Φεβρουαρίου 2009 στις 9:48 μ.μ. , ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

έβγαλε άνθους και μυρωδιές ο κήπος σου..άνοιξη λοιπόν

 
On 16 Φεβρουαρίου 2009 στις 10:18 μ.μ. , Aθηνά Π.Κ. είπε...

Είμαι 25 χρόνια με τον "σοφό μου" !!
Μεγάλος έρωτας που έδωσε την σκυτάλη στην αγάπη, το βαθύ συναίσθημα, την κοινή πορεία, στο δέσιμο, το νοιάξιμο, την μοιρασιά, τον σεβασμό, το απλωμένο χέρι και την τρυφερή αγκαλιά στα εύκολα και στα δύσκολα της ζωής !!!!
Νοιώθω τυχερή ,
την ιστορία την κρατάω για μένα!!!!

Να σαι καλά Κηπουρέ με τον ωραίο κήπο σου

 
On 17 Φεβρουαρίου 2009 στις 12:44 π.μ. , SummerDream είπε...

Η πρόσκληση σου με ξάφνιασε! Να'μαι λοιπόν! Αν κι ολόκληρο το blog μου είναι μια έκφραση αγάπης, είναι αφιερωμένο σε αυτόν που με έκανε καλύτερο άνθρωπο κι ας μην έιμαστε μαζί όπως πάντα επιθυμούσα -είμαστε όμως 2 πολύ καλοί φίλοι, θα σου πρότεινα να διαβάσεις αυτό το κείμενο μου:

http://xwrisgefures.blogspot.com/2008/11/blog-post_12.html

Θα καταλάβεις εν συντομία πως είναι για μένα η αγάπη. Κι αν ποτέ έχεις όρεξη και διάθεση, τότε διάβασε όλη την ιστορία απ'την αρχή.

 
On 17 Φεβρουαρίου 2009 στις 1:20 π.μ. , patsiouri είπε...

Λυπάμαι βαθύτατα αυτούς που όταν ακούσουν ένα χείριστο καψουροτράγουδο του στυλ "Έφυγες κι'όλα συντρίμμια" ή "Δεν κοιμάμαι τώρα πια τα βράδια, σβήνω στο ουίσκυ τα δικά σου τα σημάδια" κτλ..δε μπορούν να καταλάβουν τι εννοεί.
Για να μην πω τι γίνεται όταν διαβάζουν ποιήματα της Πολυδούρη...
Είχα την ευτυχία να το ζήσω μια φορά.
Τώρα πάω για τη δεύτερη.
Το μόνο που με βασάνιζε πάντα ήταν το "τι γίνεται όταν φεύγει ο έρωτας"....
Την πρώτη φορά το έμαθα με οδυνηρό τρόπο γιατί πλήγωσα κάποιον. Πολύ. Και ακόμα τον βλέπω στους εφιάλτες μου.
Ελπίζω τη δεύτερη να την πατήσω εγώ στο τέλος.
Θα είναι πιο ανακουφιστικό.
Και νομίζω πως τελικά αυτό είναι αγάπη...

 
On 18 Φεβρουαρίου 2009 στις 4:13 μ.μ. , Theogr ο κηπουρός είπε...

⇔ Μάτα σ’ ευχαριστώ πολύ. Και εσύ όμως ξέρεις από αγάπη.



⇔ NdN η αληθινή αγάπη έχει πάντα στοιχεία θυσίας και συγκίνησης μέσα της. Ευχαριστώ για την επίσκεψη.


⇔ Περιπλους άνοιξη στην καρδία έχουμε όσοι αγαπάμε αληθινά. Καλησπέρα.


⇔ Αθηνα και συ να είσαι καλά με τον ¨σοφό¨ σου. Και ’γω με την ¨σοφή¨ μου τόσα είμαστε μαζί.



⇔ SummerDream καλώς ήρθες. Έριξα μια ματιά. Θα τα ξαναπούμε σύντομα. Α ναι τα κομμάτια τα πήρα τελικά. Πολύ καλά.


⇔ Patsiouri δεν χρειάζεται να πονέσεις για να αγαπήσεις. Της περισσότερες φορές όμως έτσι γίνεται. Όσο για εκείνους που δεν ξέρουν, ίσως δεν θα μεθούν ποτέ τι χάνουν.

 
On 25 Δεκεμβρίου 2009 στις 9:19 π.μ. , Γραφεας Πεζικου είπε...

Είστε η ζεστασιά στη "παγωνιά" του κόσμου,Ευτυχώς!!!