•12/09/2008 11:40:00 μ.μ.
glitter-graphics.com
Στέκομαι, στεκόμαστε, με δέος και συναισθήματα που δεν βρίσκουν τρόπο έκφρασης απέναντι σε όσα συμβαίνουν. Ειδικά οι άνθρωποι τις δίκης μου γενιάς. Και αυτό γιατί θυμόμαστε με τρόμο πως ζήσαμε μια εφηβεία στον σκοταδισμό. Προσπαθήσαμε όταν γίναμε γονείς να μην περάσουμε στα παιδιά μας τον αρνητισμό που νοιώθαμε, που μας έκαναν να νοιώσουμε, για πρόσωπα που διαφεντεύουν την καθημερινότητα μας. Το καταφέραμε;
Φταίμε εμείς, φταίνε οι άλλοι; Η φταίμε και μείς άλλα φταίνε και οι άλλοι; Τα μηνύματα που πήρα ξεχειλίζουν από οργή και αγανάκτηση. Ίσως δεν ήμουν αρκετά πάρων και κάποιοι θεώρησαν, πως η απουσία μου τους έδινε το δικαίωμα, να πράξουν στο όνομα μιας αμφισβητούμενης δημοκρατίας, τα όσα έχουν πράξει. Έσκαψαν βαθειά τα θεμέλια της κοινωνίας για να βρουν και το τελευταίο ψήγμα χρυσού και τώρα που αυτή καταρρέει προσπαθούν να παίξουν τους στενοχωρημένους. Είναι καιρός που μιλώντας με φίλους εκφράζαμε την ανησυχία μας για τα αύριο που θα στηριζόταν σε αυτές της συνθήκες μη διαβίωσης, σε μια παιδεία ανύπαρκτη, σε ένα πολιτισμό απολίτιστο. Άραγε υπάρχουν περιθώρια για να γυρίσει πίσω το ποτάμι; Το καζάνι έβραζε καιρό και αντί να ανοίξουν μια βαλβίδα ασφαλείας δυνάμωσαν την φωτιά. Μπορούσε να είχε αποφευχθεί όλο αυτό, κατά την γνώμη μου ναι. Θέλαν όμως να το αποτρέψουν;
Θυμήθηκα το “ποιος απ΄ τους προστάτες θα μας προστατέψει”. Άλλα εγώ δεν θέλω προστάτη. Αυτούς τους χρειάζονται όσοι εκδίδονται η φοβούνται για την ταπεινή τους ύπαρξη με αυτά που έχουν κάνει. Θέλω ανθρώπους να με νοιάζονται , να με προσέχουν, και να μην μου τάζουν τον ουρανό με τα άστρα, άλλα να μην κλέβουν την γη κάτω από τα πόδια μου. Η κραυγή φέρτε πίσω το μέλλον των παιδιών μας είναι ανεπίκαιρη. Τώρα φωνάζουμε δώστε μας πίσω τα παιδιά μας και αυτό είναι τραγικό. Εύχομαι να μην χρειαστεί να φωνάξουμε δώστε μας πίσω την ζωή. Την ΖΩΗ μας. Σταματήστε να μας στερείτε αυτά που δεν μπορείτε να μας επιστρέψετε. Και λυπάμαι που το banner αποδείχτηκε προφητικό. Άλλα έβλεπα δύσκολες μέρες να έρχονται, τόσο δύσκολες βέβαια όχι, και είπα να ξορκίσω το κακό.
U P D A T E
Το πήρα με sms και μου αρέσει σαν ιδέα. Την Παρασκευή 12/12 στις 21:00 να ανάψουμε ένα κερί στην μνήμη του Αλέξη στο μπαλκόνι μας.
|
32 Nεα λουλουδάκια:
To ποτάμι δεν γυρίζει πίσω, ίσως θα πρέπει να μάθουμε να κολυμπάμε και να μάθουμε και σε άλλους να κάνουν το ίδιο.
Την καληνύχτα μου
Κανένα προστάτη...Όλοι σε πουλάνε στο τέλος...
παντα υπαρχει ελπιδα, αλλοιμονο εαν οχι. ειμαστε ηδη νεκροι εαν, οχι! καλημερα κ φιλια καρυστινα
Μπορεί να χρειαστεί να φτιάξουμε και κάνα φράγμα Odiporos. Έχει κατηφόρα και είναι μεγάλη. Καλώς ήρθες.
Πολύ σωστά Artanis. Πρέπει να μάθουμε να προστατευόμαστε μόνοι μας.
Έχεις δίκιο venceremos. Εδώ είμαστε νεκροί με το ναι. Και όσο ζω ελπίζω. Καλημέρα.
Όπου υπάρχει ζωή, υπάρχει κι ελπίδα καλέ μου :)
Καλή μέρα :)
Ξορκίζεται το κακό;Με σκόρδα;Με σταυρούς;Με τι;Μόνο η ελπίδα που πεθαίνει τελευταία μας σώζει.Και η αντίσταση στο δήθεν που μας προσφέρουν καθημερινά.Πολύ χαζή αισθάνομαι τελευταία,γίναμε και ρεζίλι διεθνώς,έφυγε και το παιδί από τον τσαμπουκά ενός...μαύρα χάλια
KAΛΗΜΕΡΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΦΤΩΧΑ-ΛΙΓΑ ΣΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ.
Ένα καζάνι που έβραζε ήταν και τώρα η φωτιά καίει ότι βρει μπροστά της.
Είναι πολλά μαζεμένα και άλλα ακόμη που δεν βγήκανε.
Σαν εκείνον που ήταν χρόνια ίσως και μια ζωή δεμένος με τεράστιες αλυσίδες
Και ξαφνικά ελευθερώθηκε.
Ποιος θα μπορούσε να σταματήσει την ορμή του.
Δίκαιο ή άδικο,
Τώρα πια χάθηκε η ουσία
Δεν βλέπω τίποτα που να μπορεί να διορθωθεί... νιώθω απογοήτευση και αηδία!
Άνθρωποι του κήπου!
Αισιόδοξοι και απαισιόδοξοι …
Συντάσσομαι με τον κηπουρό "Νώε" που σκέφτηκε την κατασκευή του φράγματος…
Οι πράξεις, μετράνε στα δύσκολα....
Τα σέβη μου!
Μαγδαληνή.
η αιτια και το αποτελεσμα
η δημοκρατια και η αναρχια
ο φονος και η συνειδηση
ολα σταχτες
πικρα κι απογοητευση......
ας μη το βάζουμε κάτω !!!
καλημέρα με χαμόγελο :)
Φίλε,
χείμαρος ορμητικός παρασύρει ό,τι βρει στο διάβα του.
Ξέσπασμα οργής
Πύρινους χαιρετισμούς
Πρέπει να πιστέψουμε, ότι υπάρχει ελπίδα!! Ναι, η δολοφονία του Αλέξη πρέπει να μεγαλώσει το πάθος μας να αλλάξει η κοινωνία και να μετατρέψει την οργή μας σε δύναμη καταστολής της σήψης!!
Κι επειδή όλα είναι κύκλος. Θα κλείσω εδώ που άρχισε όλο αυτό:
Την Παρασκευή 12/12 ανάβουμε ένα κεράκι στο μπαλκόνι μας στις 21:00 για τον♥Αλέξη♥ .
Αν δεν έχετε μπαλκόνι κάνει και ένα παράθυρο.
Προωθήστε το.
Μου το έστειλαν σε σχόλιο στο blog μου κι με την σειρά μου το έστειλα σε όσους bloggers γνωρίζω και μιας και πάει αλυσίδα το πράγμα -αν και ποτέ δεν έχουμε ανταλλάξει σχόλια- δηλαδή από blogger σε blogger, έτσι κατέληξα εδώ!
Καλησπέρα και καλώς σε βρήκα!
Γεια σου Κηπουρε! Η απουσια μας και σας η ισως η μη αρκετη παρουσια μας ωθησαν τα πραγματα εδω...πρεπει τελικα να εισαι πανταχου παρων! Μα...για στασου...εμεις δεν υποτιθεται οτι πληρωνουμε και μαλιστα αδρα καποιους για να μη χρειαζεται να ειμαστε πανταχου παροντες και για να νιωθουμε ασφαλεις;;;Μμμμμ.....
Υ.Γ. Κι εμενα το μπλογκ μου περναει απο ελεγχο...βρηκαν λεει ενδειξεις οτι ειναι spam blog! Ημαρτον! Δεν θα μπω στη διαδικασια ακομα να γινω καχυποπτη, αλλα...ΑΛΛΑ!
City Addict Και όπου υπάρχει ελπίδα υπάρχει ζωή.
Vany ας κάνουμε μια προσπάθεια να τα αλλάξουμε, όχι με λόγια αλλά με έργα.
jk καλημέρα έτσι είναι. Να είσαι καλά.
Anastasia και δυστυχώς δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Σε παγκόσμια κλίμακα τα πράγματα πάνε χάλια. Ο Θεός να βάλει το χέρι του.
eirini θα πρέπει να βάλουμε όλοι πλάτη για να γυρίσει ο τροχός. Καλημέρα.
foibi Οι πράξεις, μετράνε στα δύσκολα....Ακριβώς. Καλώς ήρθες στον κήπο.
skouliki ο φοίνικας(ελπίδα) είναι ώρα να ξαναγεννηθεί από τις στάχτες του.
παπαρουνα ας μην το βάζουμε κάτω όμως.
I_love_the_smile_on_your_face συμφωνώ απόλυτα.
Λίτσα Πατεράκη να είσαι καλά. Ο αγώνας τώρα συνεχίζεται.
Jparalias χωρίς όμως να καταστρέφει αλλά να δημιουργεί. Καλώς ήρθες.
Kαλώς ήρθες SummerDream αν και σε δύσκολες στιγμές. Με εντυπωσίασε το γεγονός ότι ¨βρήκες¨ τον δρόμο ανάποδα για τον κήπο. Το μπανεράκι σου πως το κάνεις και ανεβαίνει προς τα πάνω;
BUTTERFLY δεν έχουμε όμως και την ευθύνη να ελέγχουμε αυτούς που πληρώνουμε αν κάνουν την δουλειά τους σωστά; Και αν όχι να τους στείλουμε από εκεί που ήρθαν.
Μάλλον κάποιος πάτησε στην μπάρα αντί για επόμενο το επισήμανση. Έχει ξανασυμβεί. Υπομονή. Αφού δεν στο έκλεισαν χωρίς ειδοποίηση πάλι καλά.