16 Nεα λουλουδάκια:

On 7 Οκτωβρίου 2008 στις 2:11 π.μ. , Ανώνυμος είπε...

σνιιιιιιιφφφφφφ!
Καληνύχτα κηπουρέ!

 

On 7 Οκτωβρίου 2008 στις 5:32 π.μ. , Theogr ο κηπουρός είπε...

Μάλλον χρειάζεσαι χαρτομάντιλα. Καλημέρα kokkinogouli καλώς ήρθες στον κήπο.

 

On 7 Οκτωβρίου 2008 στις 11:40 π.μ. , Kaveiros είπε...

Όμορφο!!

 

On 7 Οκτωβρίου 2008 στις 12:22 μ.μ. , Maria Tzirita είπε...

Τι τραγική ιστορία... Πραγματικά ο τίτλος που έβαλες τα λέει όλα: χωρίς λόγια...
Σου έχω στείλει μέιλ στο φαλακρός, χρειάζομαι τη βοήθειά σου σε κάτι, αν δεν το πήρες πες μου.

 

On 7 Οκτωβρίου 2008 στις 4:09 μ.μ. , manetarius είπε...

ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ!!!
Είμαι που δεν είμαι στα καλά μου...έγινα χειρότερα!

 

On 7 Οκτωβρίου 2008 στις 5:21 μ.μ. , Side21 είπε...

Τόση ευαισθησία ...
Εμ βέβαια, κηπουρός γαρ !!!
Χάρηκα για τη γνωριμία ...
Αν και δεν κάθησα στους μεζέδες.
Ας όψεται το ΙΚΕΑ και ο εξοπλισμός
στα φοιτητοδωμάτια των τέκνων ...
Καλή αντάμωση στο ΠΑΡΤΥ ...
Ελπίζω !!!

 

On 7 Οκτωβρίου 2008 στις 5:49 μ.μ. , Theogr ο κηπουρός είπε...

Kaveiros συμφωνώ, για αυτό το έβαλα.

 

On 7 Οκτωβρίου 2008 στις 5:51 μ.μ. , Theogr ο κηπουρός είπε...

Μαρία πολλές φορές η ζωή είναι πιο τραγική. Το mail το πήρα και σου απάντησα. Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον.

 

On 7 Οκτωβρίου 2008 στις 5:55 μ.μ. , Theogr ο κηπουρός είπε...

Έλα καλέ μανιταράκι. Αυτά είναι για να βλέπουμε ότι υπάρχουν και χειρότερα.

 

On 7 Οκτωβρίου 2008 στις 6:00 μ.μ. , Theogr ο κηπουρός είπε...

Side21 ε ναι μια δόση ευαισθησίας την έχουμε. Δεν φταίω εγώ, το παιχνίδι είναι έτσι.
Ευτυχώς που τα δικά μου σπουδάζουν και μένουν εδώ. Και‘γω χάρηκα και ελπίζω να σε δω στο πάρτι.

 

On 7 Οκτωβρίου 2008 στις 10:45 μ.μ. , Aθηνά Π.Κ. είπε...

Μια ιστορία αγάπης με άδοξο τέλος?? Μια ευαισθησία την έχουμε Κηπουρέ μου!! Να σαι καλά!!

 

On 7 Οκτωβρίου 2008 στις 11:32 μ.μ. , Theogr ο κηπουρός είπε...

Το είπαμε αυτό Αθηνά μου. Άλλωστε τα πραγματικά φυτά θέλουν ευαίσθητο άνθρωπο.

 

On 8 Οκτωβρίου 2008 στις 9:25 π.μ. , Ανώνυμος είπε...

Το ξέρω ότι είσαι άνθρωπος που κατέχει ποιοτική και αληθινή ευαισθησία στην ψυχή του. Αλλά να το δείχνεις κιόλας; Πολλά καντάρια κότσια χρειάζονται αδερφέ μου... Μπράβο σου!
Η ιστορία πράγματι είναι χωρίς λόγια
Η ανιδιοτελής αγάπη δεν έχει λόγια ούτε προσδοκίες, ούτε περιμένει ανταμοιβές και δικαιώση! Για μένα δεν είναι μια τραγική ιστορία με άδοξο τέλος, είναι το παράδειγμα του αληθινού νοήματος της ζωής που έχουμε καλεστεί να εκπροσωπήσουμε εμείς τα ¨νοήμοντα όντα¨ ΤΗΝ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΓΑΠΗ
Με έφτιαξες πρωι πρωι!!!
Φιλούρες

 

On 8 Οκτωβρίου 2008 στις 10:11 π.μ. , Artanis είπε...

Ωχ, στεναχωρέθηκα, πρωί-πρωί...

Σου στέλνω όμως πρόσκληση για παιχνίδι, για να ανεβεί η διάθεση...
Πέρνα να ρίξεις μια ματιά, αν θες...
Καλημέρα...

 

On 8 Οκτωβρίου 2008 στις 4:08 μ.μ. , Theogr ο κηπουρός είπε...

mama η υπέρτατη απόδειξη αγάπης είναι η θυσία. Βέβαια κάποιοι θα το έλεγαν πως πρόκειται για επανόρθωση.
Όσο για τα κότσια θα τα αποκτήσεις και συ με τον καιρό. Να ‘σαι καλά.

 

On 8 Οκτωβρίου 2008 στις 5:52 μ.μ. , Theogr ο κηπουρός είπε...

Artanis με την επομενη αναρτηση πιστευω να σου φτιαξω το κεφι. Ευχαριστω για το παιχνιδι. Μολις βρω ευκαιρια θα το παιξω.