Author: Theogr ο κηπουρός
•8/23/2009 06:34:00 μ.μ.


Όλοι οι υπεύθυνοι, γιατί δεν είναι μόνο ανίκανοι, είναι επικίνδυνοι. Δεν το αντέχω άλλο αυτό το σκηνικό. Λες και ήμουν μάντης όταν έγραφα 3 post πριν ότι δεν θέλω να δω ξανά αυτό που είχε γίνει πριν από 2 χρόνια. Με ποιο δικαίωμα καίτε την πατρίδα μου; Πως το λέει ο Νταλάρας:

Ξέρω μια πόλη που η άσφαλτος καίει
και δέντρου σκιά δεν θα δεις.
Μεγάλη ιστορία προγόνοι σπουδαίοι
λυχνάρι και τάφος της γης.
.....Αθήνα πεθαίνω μαζί σου
πεθαίνεις μαζί μου και ‘συ
Ακούστε τα 2 τραγούδια τα αφιερώνω με πολύ αγάπη σε όλους αυτούς που μας καίνε με οποιοδήποτε τρόπο.
Υ.Γ. και υποτίθεται ότι είμαι διακοπές. Με τι καρδιά;
|
This entry was posted on 8/23/2009 06:34:00 μ.μ. and is filed under . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.

6 Nεα λουλουδάκια:

On 23 Αυγούστου 2009 στις 11:40 μ.μ. , Vassilis είπε...

δυστυχώς μας έμειναν τα τραγούδια να κλαίμε την μοίρα μας, γιατί από δάση πια ... θλίψη και οργή...

 
On 24 Αυγούστου 2009 στις 1:22 μ.μ. , Artanis είπε...

Εχω τις μαύρες μου...
Σε φιλώ...

 
On 24 Αυγούστου 2009 στις 5:20 μ.μ. , Καραβάκι είπε...

Αγαπητέ Τεό,
μπαίνοντας μέσα στην μπλοκόσφαιρα από χτες όλοι είμαστε μουδιασμένοι με όσα συμβαίνουν.Άλλοι εξοργισμένοι... Κάθομαι και σκέφτομαι πως θα πρέπει να νιώθουν όσοι έχασαν τα σπίτια και τις περιουσίες τους από τούτο το νέο μακελειό με τη φωτιά.Τι θα έπρεπε να λένε αυτοί οι άνθρωποι.Τους άκουσε πουθενά να μιλάνε κανείς μας;Σε κάθε καταστροφή παίρνουμε θέση εκ του ασφαλούς.Μήπως ήρθε η ώρα να κάνουμε κάτι περισσότερο από συζητήσεις που δεν δίνουν λύση;
ΥΓ. Άνοιξα την καρδιά μου γιατί ξέρω ότι είσαι ευαίσθητος άνθρωπος,και γιατί πιστεύω ότι κι εσύ μα και άλλοι πολλοί θέλουμε να αλλάξουν τα πράγματα...

 
On 24 Αυγούστου 2009 στις 11:36 μ.μ. , Maria Tzirita είπε...

Στυην πυρά με τους ξενέρωτους;... Ξέχασέ τα όλα Θοδωρή μου και ξεκουράσου, απόλαυσε τις διακοπές σου να γεμίσεις μπαταρίες για τον χειμώνα και πάρτο απόφαση πως κάποια πράγματα δε θ'αλλάξουν ποτέ στη χώρα που ζούμε. Όταν γυρίσεις με το καλό να βρεθούμε ν'αποφασίσουμε σε ποιά χώρα θα πάμε να ζήσουμε από δω και πέρα! Φιλάκια σε σένα και τη Γεωργία σου!

 
On 25 Αυγούστου 2009 στις 1:13 π.μ. , hackaday είπε...

Ο κήπος σου πως ξέφυγε;

 
On 25 Αυγούστου 2009 στις 2:46 π.μ. , Φοίβη είπε...

επέστρεψα με αυτή την καρδιά κηπουρέ μου...
μαύρη...

ε ρε μαυρο που τους περιμένει ΟΛΟΥΣ...