•1/16/2009 05:14:00 π.μ.
Άνοιξα προσεκτικά την πόρτα και μπήκα σιγά προσέχοντας να μην κάνω θόρυβο. Τους είδα όλους εκεί, την θεια-Λένα παρέα με τον Γιώργο Οικονομίδη, την Ιφιγένεια Γιαννόπουλου με τον Γεραμανη. Στην γωνιά μπροστά στο πιάνο καθόταν ο Μάνος Χατζηδάκης και δίπλα του στεκόταν ο Ζάκ Μεναχέμ. Τους άκουσα που σχεδίαζαν την Λιλιπούπολη και το θέατρο της Δευτέρας και γύρισα χρόνια πίσω. Τότε που το ραδιόφωνο μόνο μέσο ενημέρωσης και διασκέδασης μας κρατούσε συντροφιά σε ώρες δύσκολες. Όταν το κρύο δεν ηταν μόνο λόγω του καιρού άλλα έφτανε στην καρδιά επειδή κάποιοι θέλαν να μη μιλάμε –γελάμε –τραγουδάμε.
Πήγα στην έκθεση για τα 70 χρόνια του ραδιοφώνου και πραγματικά συγκινήθηκα. Από την μέρα που γεννήθηκε μέχρι σήμερα αυτό το μέσο που μεγάλωσε και μεγαλώνει γενιές και γενιές μας δείχνει πόσο πολύ επηρέασε και συμμετείχε στην ζωή μας. Λυπήθηκα βεβαία γιατί η σκέψη μου πήγε στο πόσο έχει αλλάξει σήμερα αυτός ο τρόπος επικοινωνίας. Πόσο η εξέλιξη παρέσυρε αυτό το μέσο και έχει γίνει σήμερα προαγωγός ειδήσεων και μουσικής που δεν είναι και ότι καλύτερο για τον πολιτισμό μας.
Ξεκίνησα να γράφω αυτή την ανάρτηση θέλοντας να μοιραστώ μαζί σας αυτή την εμπειρία, αν δεν έχετε πάει να πάτε. Στην πορεία θύμωσα μάλλον στεναχωρήθηκα αρκετά γιατί προσπάθησα να βρω στοιχεία για τους παραπάνω αναφερόμενους και για τους περισσότερους βρήκα λίγα πράγματα και για κάποιους τίποτα. Έτσι είναι δυστυχώς, να μην θυμόμαστε εκείνους που βαλαν πλάτη για έχουμε σήμερα την πολυτέλεια τον αμέτρητων σταθμών που ως επί το πλείστον λένε πολλά χωρίς να στην ουσία να λένε κάτι. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που ήμουν ένας από τους πολλούς ραδιοερασιτέχνες και που έζησα σε εποχές δύσκολες μεν, όμορφες δε.
Το τέλος της Κυριακάτικης εξόρμησης περιελάμβανε μια βόλτα στην Πλάκα, εντύπωση μου έκανε πως ο κόσμος ήταν πολύ λίγος, με κατάληξη το γνωστό υπόγειο με τα «Μπακαλιαράκια». Εκεί έχει σταματήσει ο χρόνος, τρως ικανοποιητικά και οι τιμές είναι καλές.
Ηταν μια μέρα αφιερωμένη στην μνήμη μου και θα ήθελα να διαβάσω αν και σεις έχετε τέτοιες αναμνήσεις και πόσο καλύτερα ήμασταν η δεν ήμασταν τότε. Πάρτε μέρος και στην σχετική ψηφοφορία που ανέβασα.
Θα λείψω για μερικές μέρες. Μάλλον θα τα ξαναπούμε από Τρίτη-Τέταρτη . Καλό Σ/Κ και να ήσαστε καλά.
Πήγα στην έκθεση για τα 70 χρόνια του ραδιοφώνου και πραγματικά συγκινήθηκα. Από την μέρα που γεννήθηκε μέχρι σήμερα αυτό το μέσο που μεγάλωσε και μεγαλώνει γενιές και γενιές μας δείχνει πόσο πολύ επηρέασε και συμμετείχε στην ζωή μας. Λυπήθηκα βεβαία γιατί η σκέψη μου πήγε στο πόσο έχει αλλάξει σήμερα αυτός ο τρόπος επικοινωνίας. Πόσο η εξέλιξη παρέσυρε αυτό το μέσο και έχει γίνει σήμερα προαγωγός ειδήσεων και μουσικής που δεν είναι και ότι καλύτερο για τον πολιτισμό μας.
Ξεκίνησα να γράφω αυτή την ανάρτηση θέλοντας να μοιραστώ μαζί σας αυτή την εμπειρία, αν δεν έχετε πάει να πάτε. Στην πορεία θύμωσα μάλλον στεναχωρήθηκα αρκετά γιατί προσπάθησα να βρω στοιχεία για τους παραπάνω αναφερόμενους και για τους περισσότερους βρήκα λίγα πράγματα και για κάποιους τίποτα. Έτσι είναι δυστυχώς, να μην θυμόμαστε εκείνους που βαλαν πλάτη για έχουμε σήμερα την πολυτέλεια τον αμέτρητων σταθμών που ως επί το πλείστον λένε πολλά χωρίς να στην ουσία να λένε κάτι. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που ήμουν ένας από τους πολλούς ραδιοερασιτέχνες και που έζησα σε εποχές δύσκολες μεν, όμορφες δε.
Το τέλος της Κυριακάτικης εξόρμησης περιελάμβανε μια βόλτα στην Πλάκα, εντύπωση μου έκανε πως ο κόσμος ήταν πολύ λίγος, με κατάληξη το γνωστό υπόγειο με τα «Μπακαλιαράκια». Εκεί έχει σταματήσει ο χρόνος, τρως ικανοποιητικά και οι τιμές είναι καλές.
Ηταν μια μέρα αφιερωμένη στην μνήμη μου και θα ήθελα να διαβάσω αν και σεις έχετε τέτοιες αναμνήσεις και πόσο καλύτερα ήμασταν η δεν ήμασταν τότε. Πάρτε μέρος και στην σχετική ψηφοφορία που ανέβασα.
Θα λείψω για μερικές μέρες. Μάλλον θα τα ξαναπούμε από Τρίτη-Τέταρτη . Καλό Σ/Κ και να ήσαστε καλά.
|
20 Nεα λουλουδάκια:
Η θεία Λένα!Τι μου θύμισες τώρα!
Δεν ακούω και πολύ ραδιόφωνο τώρα αλλά πιστεύω ότι στην πορεία του έχασε κάτι από την μαγεία του.Ισως φταίει και η τηλεόραση λίγο.
Φιλιά και καλημέρες
ωστε ησουν ραδιοερασιτεχνης ε?ωραια εμπειρια
..πιστευω οτι η τηλεοραση και η πληθωρα των σταθμων εχει επισκιασει το ραδιο...κι εχει τοση μαγεια...εγω ακουω καθημερινα στο γραφειο μου...
αν εμενα αθηνα θα πηγαινα στην εκθεση...φανταζει ενδιαφερουσα αυτη η μεταγωγη στο παρελθον...
κηπουρε μου να περασεις ομορφα το σ/κ σου ευχομαι!!!
Δεν έχω να σου πω πολλά γιατί δυστυχώς γεννήθηκα σε μια εποχή που η μουσική σιγά σιγά έπαιρνε την κάτω βόλτα.
Θυμάμαι λίγα κομμάτια από τη δεκαετία του 80 και που κάποια από αυτά ήταν πραγματικά υπέροχα και ακούγονται μέχρι σήμερα.
Γνωρίζω όμως όλα σχεδόν τα κομμάτια που έμπαιναν στην καρδιά σας μέσω του ραδιόφωνου εκείνη την εποχή από δίσκους που αγόραζαν οι γονείς μου.
Και το έχω πει άπειρες φορές θα ήθελα να είχα γεννηθεί τότε.
Λατρεύω εκείνα τα κομμάτια, από διάφορα είδη μουσικής και συχνά τα βάζω στο μπλογκ μου!!
Πολλά γλυκά φιλιά κηπουρέ μου και εύχομαι γρήγορα να μας χαμογελάσεις ξανά !!!
Ξύπνησες πολλες αναμνήσεις!
Πολύ γλυκό αυτό που διάβασα :)
Καλό Σαββατοκύριακο και σε 'σένα καλέ μου και σε όλα τα λουλουδάκια !
( Άφησες αρκετό νεράκι για να μην διψάσουμε μέχρι την Τρίτη - Τετάρτη !! )
Να περάσεις καλά!
Κηπουρέ μου,
το "καλύτερο", και σχετικό είναι και πολλές όψεις μπορεί να έχει...
Εξαρτάται απο ποιά όψη βλέπουμε τα πράγματα.
Προσωπικά για μένα, το "καλύτερο" είναι αυτό που καθρεφτίζεται στα πρόσωπα των ανθρώπων όταν αναπολούν, όταν νοσταλγούν...
Και στο δικό μου πρόσωπο το "τότε" ζωντανεύει τρυφερά, νοσταλγικά και κυρίως ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ...
Ψήφισα....
αγαπημενο ραδιοφωνο δεν μπορω χωρις αυτο ειδικα στο αμαξι
καλησπερα να περασεις καλα το σκ
KAΛΗΣΠΕΡΑ.ΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΝΑ ΤΗΝ ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΤΑ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ.ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ ΠΑΙΔΑΚΙΑ,ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΑΥΡΙΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΩΡΑ ΘΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΜΕ ΧΑΡΑ!!!ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΟΜΟΡΦΕΣ ΕΠΟΧΕΣ.
ΤΟ ΡΑΔΙΟ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΠΑΛΙΑ ΜΑΓΕΙΑ ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΝ ΒΓΕΙ ΑΛΛΑ ΜΜΕ.
Η θεία Λένα..α μας γύρισες πίσω κηπουρέ μου!
Η αλήθεια είναι πως κατα τύχη ανοίγει το ραδιόφωνο πλέον..
Να έχεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο :)
Δυστυχώς στα δικά μου αυτιά έφτασαν μόνο οι εκπομπές του Γεραμάνη. Από τις πιο ποιοτικές και ψυχαγωγικές που έχω ακούσει. Βέβαια ξέρω και τους υπόλοιπους και την δουλειά τους αλλά από το ραδιόφωνο δεν πρόλαβα ίσως. Δεν ξέρω θα μου πεις εσύ χρονολογίες. Εγώ γεννημένη το '87 μάλλον είμαι πολύ μικρή.
τότε το ραδιόφωνο ήταν το μοναδικό μέσο εκφρασης που υπήρχε και έκανες πολύ καλά και μας το θύμησες όπως και όλους όσοι αγωνίστηκαν γι' αυτό....το άδικο είναι ότι πολλά ταλέντα τις τότε εποχής πηγαν στράφι γιατί ήταν ως λεγόμενοι ερασιτέχνες...οι οποίοι βέβαια ήταν φοβεροί επαγγελματίες.....νασαί καλά κηπουρέ.....μπράβο σου σπάνιο λουλουδί φύτεψες......ευχαριστω και ανταποδίδω.....καλά να περάσεις βρέ εκεί πού πάς.....
Και ραδιοπειρατής λοιπόν, συνάδελφος... δεν σας λέω τίποτα, τα ζήσαμε αμφότεροι ομού...
751, για εκείνα τα χρόνια... 92 Mhz...
Τα περισσότερα πράγματα ήταν καλύτερα παλιότερα σε πολλούς τομείς της ζωής μας. Το ραδιόφωνο ήταν σίγουρα καλύτερο... σήμερα κατεκλυζόμαστε από διαφημίσεις, ανούσια μουσική (τα ίδια και τα ίδια!) και ανθρώπους που γκαρίζουν!
Ήθελα να ακούσω το τραγουδάκι από το βίντεο αλλά δεν έβρισκα από πού κλείνει η μουσική σου!
Καλησπέρα κηπουρέ μου!
Από έναν δανεικό Η/Υ σας στέλνω από τα παγωμένα Τρίκαλα μια ζεστή καλησπέρα. Όπως τα λέτε είναι ήταν ωραίες οι εποχές τότε. Τα τραγούδια είχαν στίχο και μουσική κάτι που δεν συμβαίνει τώρα. Θεωρώ όντως τυχερούς όσους τα έζησαν. Θυμάμαι πως κάναμε εκπομπή από τον φίλο μου τον Νικό τον Ανώνυμο και πάντα κάποιος ήταν στην ταράτσα μήπως περάσει το ραδιογωνιόμετρο. Οι ελληνικές εκπομπές στην Γερμάνια ήταν ο ομφάλιος λώρος που μας συνεδεαν με την πατρίδα. Αντίστοιχα οιξένες εκπομπές που πιάναμε σε κάποια δύσκολα χρόνια εδώ ήταν η δικια μας αντίσταση και συγχρόνως η φωνή της αλήθειας που ήταν φιμωμένη εδώ. Οι περισσότεροι από τους αναφερόμενους βάλαν το δικό τους λιθαράκι για να φτάσουμε εδώ που είμαστε σήμερα και μεσουρανούσαν πριν το 80. Αν θέλετε να δείτε κάποιες φωτο πηγαίντε
στην Νανά.
Ακούω και σήμερα ραδιόφωνο και θα πρέπει να κάνω μια αναφορά στον καλύτερο –κατ’ εμέ – Έλληνα παραγωγό τον Γιάννη Πετρίδη. ( Ο μόνoς Έλληνας αν θυμάμαι καλά με δικαίωμα ψήφου στο ( Billboard). Από τις 4 ως τις 5 λέγεται η εκπομπή και τελευταία έμαθα πως έχει και blog.
Ειρήνη δεν έχω πλέον μουσική στο blog μου μήπως είχες κάτι άλλο ανοιχτό;
Ένα καλό Σ/Κ σε όλους και να είσαστε καλά.
καλημερα σου...καλα εκανες και πηγες...μεχρι τελοςΙανουαρίου κραταει.
ο γιάννης πετρίδης είναι μύθος! πόσες γενιές έχουν μεγαλώσει μαζί του. πόσα ευχαριστώ του χρωστάμε για όλους τους ήχους που μας έχει γνωρίσει.
πολύ καλό κυριακάτικο απόγευμα.
Νανά ήταν όμορφα. Και ‘γω προτείνω σε οποίον δεν έχει πάει να το κάνει.
b|a|s|n\i/a είπαμε από τους μεγαλύτερους στον χώρο. Αν και θα μπορούσαμε να προσθέσουμε και τον Πολυχρονιάδη και τον Τσαουσόπουλο. Δεν είναι βεβαία το ίδιο άλλα και αυτοί είναι πολύ καλοί στο είδος τους.
Που μας πήγες κηπουρέ δεν θα ξεχάσω "Το σπίτι των ανέμων"κάθονταν η μητέρα μου και το άκουγε και δεν μας άφηνε να μιλήσουμε μην τυχόν και της ξεφύγει τίποτα.Για θυμήσου τον "Λαμπίρη" αργότερα με τους πειρατικούς σταθμούς είχα τα πρώτα μου ροκ και ντίσκο τότε ακούσματα.Η τηλεόραση πρόβαλε πολύ κλασικά και βαριά προγράμματα.
... κάποιος μας τα κλέβει μυστικά....
και να που εσύ μας τα έφερες πίσω μ'αυτό το τρομερό τραγούδι και το ντουέτο....
τα παιδικά μου χρόνια,
ο κισσός και τα χαλίκια στο θερινό σινεμά, ο ασπροφορεμένος με τον πασατέμπο στο διάλειμα κοντά μας, σινάλκο, κλπ, πω ωπ....
τι είσαι σύ!
τα λουλούδια σου κρατάνε πολύ τελικά...
Τα φροντίζω, όπως φροντίζω να κρατώ ζωντανές της μνήμες μας. Πιστεύω πως αν δεν έχεις παρελθόν δεν έχεις και μέλλον. Να είσαι καλά.