Καλημέρα και καλή εβδομάδα.
Όπως ήδη διαβάσατε και είδατε επιστρέψαμε. Ξέρω –ξέρω, διακοπες ηταν δεν ηταν σύνταξη. Περάσαμε καλά, ηταν όμορφα και γενικά αλλάξαμε παραστάσεις. Εντυπώσεις;
Η Ζάκυνθος είναι ένα καταπράσινο- ακόμα – νησί με πολλές παραλίες άλλα καθόλου δρόμους. Η σήμανση ηταν ανύπαρκτοι και οι οδηγοί είναι ας το αφήσουμε καλύτερα. οι παραλίες ηταν καθαρές , ρηχές και με άμμο οι περισσότερες. Αυτό δεν άρεσε σε μένα άλλα αυτά είναι προσωπικά γούστα. Είναι φιλόξενοι άνθρωποι. Και θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Κική και για τις πληροφορίες που μου έστειλε, άλλα και για την πολύ ζέστη παρέα της ένα βράδυ που βρεθήκαμε οικογενειακώς στη Μποχαλη. Αν θέλετε να ¨ταξιδέψετε¨ περάστε μια βόλτα από το blog της. Ιωάννα, θάλασσα ήθελα να πάρω τα υπόλοιπα λόγο δουλειάς τα βλέπω κάθε μέρα. Αν και στις φωτό από Καταστάρι και Λιμνιώνα βλέπεις πράσινο, σου βάζω και μια με μπουγαρίνι.

Κλείνω γιατί φούντωσε και η παδέλα με την μανέστρα στην φωτιά, την ακούμπησα και στην μεσάλα και άρπαξε και αυτή, από το ζόρι μου να καταλάβω έμειναν μόνο τα κομιντόρα για να φάω ....δεν αποκρίνεται και η νόνα μου που κατέχει ......πάω καλιά μου δεν σας αντέχω μπλιο...

Με το που ήρθαμε έχω βουτήξει στα βαθειά, κάποιες επαναληπτικές εξετάσεις για τον νεαρό μας είναι στο πρόγραμμα.
Εύχομαι ο χειμώνας να είναι καλός, αν και δεν το βλέπω και πάνω από όλα να έχουμε υγεία. Στο sidebar έχω βάλει κάποια blog με ξεχωριστή σημασία. Κάντε τους μια επίσκεψη, αξίζει τον κόπο.




Υγ Φωτογραφίες από αριστερά προς δεξιά
Οι γαλάζιες σπηλιές, συγγνώμη, πηγαίνοντας προς, ήθελα να γράψω
Μπουγαρίνι

Μπλου Κεΐβς!!!
Γέρακας
Ναυάγιο, πήχτρα στο κόσμο.
Λιμνιώνας, για να κάνεις μπάνιο εκεί πρέπει να ξέρεις και από αναρρίχηση.