•7/09/2009 09:34:00 μ.μ.
Όχι δεν μιλάω για το γνωστό βιβλίο. Για κάτι που διάβασα στο κόκκινο μπαλόνι και εξοργίστηκα. Ρίξτε μια ματιά αξίζει τον κόπο και την συμμετοχή μας.
Και δεν θέλω να σας χαλάσω την διάθεση καλοκαιριάτικα ακούστε όμως προσεκτικά το τραγουδάκι.
Και δεν θέλω να σας χαλάσω την διάθεση καλοκαιριάτικα ακούστε όμως προσεκτικά το τραγουδάκι.
|
17 Nεα λουλουδάκια:
και όσο συνέβαιναν αυτά τα τραγικά γεγονότα, μας βομβάρδιζαν με τα χρυσά φέρετρα και την τελετή αποχαιρετισμού στον "βασιλιά" ....
Δυστυχώς Βασίλη, δυστυχώς
ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΔΙΑΒΑΖΑ ΕΔΩ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΗΞΕΡΑ.ΤΑ ΜΜΕ ΣΙΩΠΟΥΝ ΓΙΑΤΙ;
Τι να πω...αφωνη...ξανα!
Κηπουρέ μου όντως τραγική ιστορία που πέρασε στο ντούκου.Ομως θέλω να εκφράσω μια διαφορετική άποψη:Πάντα έλεγα στα παιδιά μου να προσέχουν γιατί δεν ξέρουν τι "καπνό φουμάρει" ο διπλανός τους,ούτε τι μαραφέτι μπορεί να κουβαλάει πάνω του!Αν η άτυχη κοπέλα έδινε τόπο στην οργή και δεν συνέχιζε στην αναίτια πρόκληση που δέχτηκε από έναν φρενοβλαβή στην παιδική χαρά δεν θα είχε συμβεί τίποτα απ' όσα συνέβησαν.Κανένας λογικός άνθρωπος δεν θα τα έβαζε με μια κοπέλα επειδή φορούσε μαντήλα κι ήταν μουσουλμάνα!Αλίμονο η Αθήνα είναι γεμάτη από μουσουλμάνες!Γι' αυτό ξαναλέω τα μάτια μας δεκατέσσερα και σε κάθε περίπτωση να προτάσσουμε τη λογική και να συγκρατούμε το θυμό μας.Πολύ καλά έκανες και προέβαλες το θέμα και συγγνώμην για το εύρος του σχολίου.
Καλησπέρα κι από μένα!!!
Πραγματικά φοβερή ιστορία, που αν δεν την παρέθετες εδώ μάλλον θα περνούσε στο ντούκου και στα "ψιλά"!!!!
Είναι ντροπή για μας που θέλουμε να θεωρούμαστε "πολιτισμένοι", να συμπεριφερόμαστε με αυτόν τον απολίτιστο τρόπο, σε οτιδήποτε διαφορετικό από εμάς!!!
Εμείς οι "ανώτεροι"!!!!Είναι πραγματικά κρίμα!!!
Κρίμα για μια κοπέλα 32 ετών που χάθηκε τόσο άδικα...
είναι κρίμα που διαλύθηκε μια νεα οικογένεια!!!
και δεν μπορεί να κρύβονται κάποιοι πάντα πίσω από την ... δικαιολογία της τρέλας!!!
Έχω μείνει άφωνη! Πως έχει γίνει έτσι ο κόσμος μας; Το πρόβλημα στη Γερμανία είναι πολύ μεγάλο από όσο ξέρω και κυρίως στις περιοχές της πρώην Ανατολικής Γερμανίας. Φυσικά δεν είναι μόνο εκεί. Η φίλη μου από τον Καναδά μου έλεγε ότι ήταν στην παιδική χαρά μια μουσουλμάνα με τα παιδιά της και πήγε μια άλλη και της φώναζε να βγάλει τη μαντήλα γιατί τρομάζει τα παιδιά της!!!
Δεν θα σχολιάσω επειδή έχω αγριέψει...
Ευχαριστώ για την ενημέρωση, εδώ δεν φτάνει τίποτα στα αυτιά μας...
Μπήκα και τα διάβασα, καλά που είστε κι εσείς μερικά άτομα που ξέρετε τέτοια μπλογκς και μας τα δείχνετε.Υπέγραψα σε δυο απο αυτά που έγραφαν.Φοβερές καταστάσεις, χαζεύω κάθε φορά που μπαίνω στη σελίδα σου.Καλημέρα φίλες μου!
Είναι απλό Θανασης δεν πουλαει.
BUTTERFLY να είναι από τα πράγματα που τα λόγια περισσεύουν. Καλή εβδομάδα.
Σταυρούλα. Καλησπέρα. Δεκτή η άποψη σου. Δεν ξέρω όμως αν έχεις κάνει μετανάστης. Εγώ που έχω κάνει σε πληροφορώ ότι οι προκλήσεις που δεχόμαστε είναι πολλές και συνεχής. Το έζησα προσωπικά παρ’ όλο που είμαι από πατέρα Έλληνα και μητέρα γερμανίδα. Και το έχω δει εδώ έφταιγε η μαντήλα, στον Έλληνα τους έφταιγε το.... μουστάκι και δεν είναι υπερβολή. Και δεν είναι πάντα εύκολο να συγκρατείς τον θυμό σου. Πως θα αισθανόσουν αν πήγαινες σε μια χώρα και σου εζήταγαν μα τον ίδιο τρόπο να βγάλεις το παντελόνι σου η την φούστα σου επειδή δεν καλύπτει τα....γόνατα. το σχόλιο σου καλοδεχούμενο ο κήπος είναι πάντα ανοιχτός σε όποιον εκφράζει με ευπρέπεια όπως εσύ την γνώμη του. Αυτός άλλωστε είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ανοίχτηκε.
Ανάρτηση το έκανα. Να είσαι καλά και να έχεις μια καλή εβδομάδα.
marian Το πρόβλημα σε όλο τον κόσμο είναι μεγάλο. Και αν θέλουμε να πούμε ποιος η τι φταίει θα συζητάμε μέρες. Ας προσπαθήσουμε, εμείς οι σκεφτόμενοι άνθρωποι, να μεταφέρουμε στα παιδιά μας μια καλύτερη κουλτούρα.
big mama έτσι είναι το πρόβλημα είναι παγκόσμιο. Καλό βράδυ.
Artanis και εδώ λίγοι το πήραμε χαμπάρι ας είναι καλά το κόκκινο μπαλόνι. Τι να πεις.
αχτίδα το ότι χαζεύεις όταν μπαίνεις το κατάλαβα. Άκου ....φίλες. Προσπαθούμε με την ενημέρωση. Να είσαι καλά και χαιρετισμούς στον Δημήτρη.
Το διάβασα από την πρώτη στιγμή που το ανάρτησες Κηπουρέ μου, αλλά δεν ήθελα να σχολιάσω. Δεν ήθελα. Ή δεν μπορούσα. Κάτι με πλάκωνε βαθιά πολύ βαθιά μέσα μου με αυτά που έβλεπαν τα μάτια μου και δεν μπορούσα να πω λέξη. Πρέπει όμως να πω κάτι προς εσένα και δεν θέλω να σου στείλω μέιλ, θέλω να το δουν κι άλλοι.
Ευχαριστώ πολυ για τις ευχές σου!!!!! Ευχαριστώ!!! Πολλές φορές το έχω πει από το μπλογκ μου, αλλά νομίζω όχι από εδώ. Αν δεν ήσουν εσύ, να με ξετρυπώσεις (αλήθεια, πού;;;) και να μου αφήσεις το πρώτο πρώτο σχόλιο στα τέλη του Οκτώβρη, εγώ δεν θα είχα προχωρήσει βήμα. Υπάρχω διαδικτυακά επειδή υπάρχεις εσύ με την άπειρη ευαισθησία και καλοσύνη σου. Θα είμαι πάντα ευγνώμων για αυτό που μου πρόσφερες με τόση ανοιχτοχεριά και χαρά. Κι από ό,τι κατάλαβα απαντώντας στα σχόλια της ανάρτησής μου, έχεις πολλά από εμάς τα ..."πνευματικοπαίδια" στον blogger.
Κι αν έχω εδώ μέσα δύο φίλους, πάλι σε σένα το χρωστώ. Κι ελπίζω να με περιμένει μπροστά μου αρκετός καιρός ακόμη εδώ για να σου το λέω. Σε ευχαριστώ για όλα.
Α, κι αν κάνω καιρό να σχολιάσω, είναι γιατί συνήθως δεν ξέρω τι να γράψω. Αλήθεια, όσα ξεκινάω να γράψω, τα περισσότερα μου φαίνονται λίγα. Διαβάζω όμως όλα όσα γράφεις. Πάντα.
Ένα μεγάλο φιλί από μένα. Καλό απόγευμα!