•8/13/2008 09:33:00 π.μ.
Τους γνώρισα όταν πριν απο κάποια χρόνια ήρθα στο χωριό να γνωρίσω τα πεθερικά μου. Αγνοί άνθρωποι της υπαίθρου, με κείνη την χωριάτικη πονηριά και την περίεργη λογική την δική τους. Έμφυτη η περιέργεια και η τάση για κουτσομπολιό στην αρχή με ενοχλούσε ύστερα το αποδέχτηκα. Μην προσπαθείς να αλλάξεις τους ανθρώπους δέξου τους όπως είναι και αν κάτι σε ενοχλεί πες το η, μην κάνεις παρέα μαζί τους μου είχε πει ένας σοφός γέροντας κάποτε. Είπα να μοιραστώ κάποιες ιστορίες τους μαζί σας, όποτε μαθαίνω για αυτούς, που μάλλον θα σας διασκεδάσουν.
Την πρώτη φορά που λοιπόν που συναντήσαμε την θιά και η γυναίκα μου τις είπε πως αρραβωνιάστηκε εκείνη ρώτησε στα ίσα και μπροστά μου ¨Είναι καλό το παλληκάρι που θα πάρεις;¨ Χρόνια αργότερα την συνάντησα , είχε μάθει ότι είχε γεννήσει η γυναίκα μου, και με ρώτησε ¨και τι έκανε παιδί η κορίτσι;¨
Ναι ξέρω αυτές oι δυο εκφράσεις είναι κλασσικές στην ελληνική ύπαιθρο ακόμα και σήμερα τότε όμως ένα παιδί της πόλις σαν και μένα με έφερναν σε αμηχανία.
Τον μπάρμπα Τάσο τον βρήκα απρόσμενα τις προάλλες σε ένα βιβλιοπωλείο. Από περιέργεια μπήκα να δω τι ήθελε αυτός ο άνθρωπος εκεί – αν και σε αντίθεση με αρκετούς συγχωριανούς του ξέρει να γράφει και να διαβάζει. Ήθελε να αγοράσει έναν χάρτη για να τον κάνει δωρο. Ο πωλητής του έδειξε έναν που πραγματικά ήταν πολύ καλός . ¨ Έχει όλα τα χωριά της περιοχής¨ του είπε. Άστραψε ο μπάρμπας ¨ Ώρε εμένα πας να γελάσεις; Εδώ¨ συνέχισε δείχνοντας ένα κενό σημείο πάνω απ ο το χωριό του ¨υπάρχει ένα χωριό (5 καλύβες στην πραγματικότητα) που το λένε αργά πάγος!!!¨ Είπε και αποχώρησε περήφανα αφήνοντας άναυδο τον υπάλληλο και μένα σκασμένο στα γέλια.
Την πρώτη φορά που λοιπόν που συναντήσαμε την θιά και η γυναίκα μου τις είπε πως αρραβωνιάστηκε εκείνη ρώτησε στα ίσα και μπροστά μου ¨Είναι καλό το παλληκάρι που θα πάρεις;¨ Χρόνια αργότερα την συνάντησα , είχε μάθει ότι είχε γεννήσει η γυναίκα μου, και με ρώτησε ¨και τι έκανε παιδί η κορίτσι;¨
Ναι ξέρω αυτές oι δυο εκφράσεις είναι κλασσικές στην ελληνική ύπαιθρο ακόμα και σήμερα τότε όμως ένα παιδί της πόλις σαν και μένα με έφερναν σε αμηχανία.
Τον μπάρμπα Τάσο τον βρήκα απρόσμενα τις προάλλες σε ένα βιβλιοπωλείο. Από περιέργεια μπήκα να δω τι ήθελε αυτός ο άνθρωπος εκεί – αν και σε αντίθεση με αρκετούς συγχωριανούς του ξέρει να γράφει και να διαβάζει. Ήθελε να αγοράσει έναν χάρτη για να τον κάνει δωρο. Ο πωλητής του έδειξε έναν που πραγματικά ήταν πολύ καλός . ¨ Έχει όλα τα χωριά της περιοχής¨ του είπε. Άστραψε ο μπάρμπας ¨ Ώρε εμένα πας να γελάσεις; Εδώ¨ συνέχισε δείχνοντας ένα κενό σημείο πάνω απ ο το χωριό του ¨υπάρχει ένα χωριό (5 καλύβες στην πραγματικότητα) που το λένε αργά πάγος!!!¨ Είπε και αποχώρησε περήφανα αφήνοντας άναυδο τον υπάλληλο και μένα σκασμένο στα γέλια.
|
14 Nεα λουλουδάκια:
Καλημέρα.
Είπα να έρθω απο δω, ως ανταπόδοση της δικιά σου επίκεψης, και βρέθηκα μπροστά σ' αυτό το πολύ καλό κειμενάκι με την καταπληκτική κατάληξη "Προσοχή Πάγος" !!!
Έχω γνωρίσει κι εγώ τέτοιους ανθρώπους. Οι δύο ερωτήσεις με τις οποίες τους περιγράφεις, είναι "κλασσικές".
Σοφή η συμβουλή του γέροντα: ή πες τους το ή μην τους κάνεις παρέα".
Εγώ θα προσέθετα και μία τρίτη λύση, αν δεν μπορείς να τους αποφύγεις και ταυτόχρονα δεν μπορείς να τους το ξεκόψεις στα ίσια: όταν είσαι μαζί τους, μπορείς ... να παίζεις μέσα στο μυαλό σου την αγαπημένη σου ταινία και έτσι να μην σε νοιάζει καθόλου.
Να' σαι καλά,
Φιλικά,
Ιρλανδός
Καλημέρα. Με τα χρόνια μαθαίνεις να επιβιώνεις από δύσκολες καταστάσεις, όπως τότε που ο Μπάρμπας έριξε ένα – ψόφιο ευτυχώς- φίδι σε μια καλή ταβέρνα πάνω στο τραπέζι που τρώγαμε.
Να ‘σαι καλά και θα τα λέμε,
Υπομονή.
Τα πρώτα εκατό χρόνια είναι δύσκολα.
Πάντως με έκανες και γέλασα!
Καλημέρα!
Σωστός ο μπαρμπα-Τάσος!!!
neνi κάποια πράγματα δεν αλλάζουν ούτε σε 100 χρόνια.
τέρας
του γέροντα του πρότειναν
γραφιάς να πάει να γίνει
χάρτες να φτιάχνει με οδούς
στην Πρωτεύουσα να μείνει
«Θέλετε να πεθάνω»
είπε χωρίς ματιά να τους χαρίσει
«τα πρόβατα τι θα τα κάνω;»
και έφυγε στητός σαν κυπαρίσσι!!!
ααααα
ετσι εξηγειται που χθες βραδυ προσπαθησα να μπω απο τα links του blog μου που σ εχω και "εφαγα πόρτα".
αλλα σε βρηκα :)))
καλη σου μερα και Χρονια Πολλα γλυκε τεο
Καλημέρα. Ευχαριστώ για τις ευχές. Γιορτάζει και ο γιός μου σήμερα. Όταν λες ¨έφαγες πόρτα¨, προσπάθησες να μπεις στον παλιό τον κήπο και δεν μπορούσες; Μας τον έκλεισαν και ανοίξαμε άλλον.
Χρόνια Πολλά! Μια μαγκούρα του μπάρμπα θα χρειαστεί για τους μπλογκολογοκριτές! Να σε πονεί και να σε σφάζει.
μια κι γώ είμ απο χουριό, σι λεγου πως μ έμπασανα σε χοιροστάσιο..μιανης συντεκνης η μπαμπας, είχε σταβλ'.. πολλοί παράδες τα γρούνια και τα μπλίκια!
μπουνακ'κα λέγω, μπουνακ'κα κούγω!
kοκό σε ευχαριστώ. Θα φτάσει η μαγκούρα; (Σήμερα το είδα το σχόλιο, πάλι καλά).
maria: Καλώς ορίζω την χοιροτρόφο μας. Τώρα μην περιμένεις να καταλάβω όλα όσα γράφεις άλλα το νόημα το έπιασα. Το ¨γουρουνάκι¨ σου τι κάνει, πάντα άτακτο είναι; :-))
Χαχαχαχαχα, πολύ ωραίος ο μπαρμπα Τάσος. :-)
*Καθυστερημένο αρκετά σχόλιο αλλά να που με έφερε ο δρόμος μου τώρα.:-)
**Καλησπέρα!
Λίνα κάλιο αργά πάρα ποτέ. Σημασία έχει να πέρας να τα λέμε.